hayâllerin gerçek olacağı diğer dünyaya ait gibi hissetmekten kaynaklı olarak ortaya çıkan histir. diğer dünya için daha fazla çalışmayı zorunlu kılar.
evet hissedemezsin.bir türlü işleyişe,sisteme alışamamışsındır.belkide her insan farklı bir beklentiyle düşünceyle doğuyor,benimde beklentimi karşılayamamış olabilir ya da benden beklentisini karşılayamamışdır.yavan kalmışımdır ona karşı, beni gereksiz görüyordur çünkü benden çok daha önemli o kadar insan var ki.önem sırasında altlarda kalmışımdır.benim ilgisini çekecek bir özelliğim yoktur.bu düzen o kadar düzenbaz,sahtekar,yapmacık,çirkin ruhlu,acımasız,tahammülsüz,aptal,gereksiz çok iyi,değişken ki bir türlü bir yerinden başlayıp halkayı oluşturamamışımdır ya da oluşturmak istememişimdir.ama senin suçun yok sen hep aynısın değişen insanlar değişen bu düzeni kuran bizleriz.şu an bu düzen içinde olmak istemiyorum,en azından en az seviyede olmaya çalışıyorum eğer ne zaman canım bu halkaya bu düzene girmeyi isterse o zaman geleceğim.derler ya burda kuralları sen değil ben koyuyorum.
usanmadan yaptığım bitmek bilmeyen hatalarımdan dolayı içime gark eden duygu.. artık yaptığım da yapmadığım da pişman ediyor, çünkü her şeyim yanlış.. kırdığım kalplerin haddi hesabı yok ve o kadar acizim ki hep beni sevenlerin ve bana zarar veremeyeceklerin, gücümün yettiği kişilerin kalbini kırıyorum.. bunlar hep benim bencilliğimden, ben-merkezciliğimden kaynaklanıyor. ben galiba ruhen rahatsızım. yaşamımdaki cansızları korumak adına yaşamımdaki canlıları üzdüm; bu korumacılık dünyayı bana yaşanmaz kılıyor. her şeyi kafama takıyorum; en ufak şeyleri bile kafamın içinde büyütüp kendi kendimi yiyorum. o kadar acizim ki karşımdakine zarar veremiyorsam kendime zarar veriyorum. kendimi bu dünyaya ait hissetmiyorum!..
