zaman zaman faydalıdır. düşüncelerini gözden geçirir, sonuç ararsın. ama uzun süre boyunca yapılırsa hem sıkıcı hale gelir hem de birilerini aradığı için devam etmek istemez insan.
bazı psikolojik rahatsızlıkların temelini oluşturur. hele ki bir travma sonrası kişi içine kapanırsa, daha zor dönemler yaşayabilir. sokağa çıkmak lazım, çoğu psikolog depresyon hastalarına ne yaparlarsa yapsınlar, vitrinleri bile seyretseler dahi günde en az bi kaç saat dışarıya çıkmalarını tavsiye ederler.
ses sanatçılarının, vokalistlerin yaptığı şey. söylediği şarkıyı, sanatını önce kendisi beğenmelidir. bunun için de her kaydı tek tek dinler, düzenlemeleri yaptırır.
bir insan içinden gelen mesajları en çok çocukken dinler ve cevaplarını arar. Fakat zamanla bu ebeveyn veya toplum baskısı veya kalıpları sebebiyle gerektiği gibi cevaplanamaz veya anlamsız kalıplarla kalıplanarak cevaplanır. çocuğa mantıksız gelse de kabul eder fakat aynı zamanda içinde barındırıp o kalıplar çerçevesinde de davranmaya devam eder. Aslında insan her zaman kendini dinler ve ondan mesaj alır ama bunu hep çocukluğundan beri öğrendiği kalıplar çerçevesinde otomatik cevaplara bağlamıştır. Bu otomatik cevaplar onun kendini yetişkinliğinde bile araştırmasını engeller. Fakat bunun kısır döngünün kırılması yetişkinlikte bile olsa bu otomatik cevaplara bir dur demesi ve içinden gelen bu sorulara kendi zamanına ve tecrübelerine göre cevap vermesi ile mümkündür. *
hayat tüm hızıyla akıp giderken ve sizde bu hıza kendinizi kaptırmış son sürat yaşarken bir an durup kendinize ve ruhunuza bakmanızla başlar her şey. baktığınızda görürsünüz ki değişmiş bir şeyler siz kendinize bakmayalı. şaşırırsınız önce, sonra bir ses duyar gibi olursunuz gittikçe yükselen. ses zamanla çığlığa dönüşür.ama, yok sayarsınız onu. siz yok saydıkça ses daha çok yükselir. pes edersiniz sonunda, anlarsınız kendinizden daha fazla kaçamayacağınızı. dinlemeye başlarsınız kendinizi ve aynı zamanda yüzleşirsinizde kendinizle.
ruhunu, beynini ve bedenini dinlendirmektir. özellikle sıkıcı ve stresli bir günün sonunda, huzur veren bir yerde huzuru hissetmeye çalışmaktır... kendinle başbaşa kalmaktır...yaşadıklarının muhakemesini yapmaktır,kısa bir benlik bütünlüğü oluşturma süreci de denebilir...kesinlikle ruha,beyne ve bedene oldukça faydalı bir ilaçtır...
