Kendini degerli hissetmenin baskalarina bagli olmadigi farkedildiginde gecen histir.
Kimse sizi degerli yapamadigi gibi degersiz de yapamaz bu tamamen kendi fikrinizdir.
bir çok versiyonu vardır bunun. kimi zaman bir olay, kimi zaman biri, kimi zaman işinizde alamadığınız övgü, kimi zaman da bir gülüş değersz hissettirir size kendinizi.
evet, evet doğru, belki de bir gülüş dedim, yanlış yazmadım.
eline sımsıkı yapışıp gitme dediğimiz birini düşünün, ama aileniz olmuş, öyle içinize işlemiş. kafasını dizinize koyduğu an, gökyüzündeki yıldızları onun gözlerinden izlediğiniz biri. hafif eserse rüzgar, küfür ettiğiniz biri. çünkü sert eserse rüzgar, onun kokusunu getirecektir mesela. işte sırf bu yüzden bile huysuzlanabilirsiniz.
özlediğiniz an elinizin buz kestiği biri, damarda kanınız soğuk akıyor gibi hissetmenizi sağlayacak kadar büyük bir özlem mesela. gitme dediğiniz an, kendince haklı sebeplerini önüne katıp giden biri olsun karşınızdaki.
size söylenip, diken üstünde hissettirirken başkasına attığı kahkaha göz doldurur. ama ne doldurma.
aynı anda içinizide doldurur, boğaz düğüm olur ben ne hissedersen tamam hayatım, sen bilirsin bitanem dediğim için mi bana surat sallandırmalar, elaleme gülücükler? diye içinizden geçirirsiniz.
biz çok yanlış yapıyoruz insanoğlu olarak, hepimiz yapmışızdır iş yerimize gidip gülümseyerek günaydın arkadaşlar demişizdir mesela, bir gece önce sevgilimizde kavga etmişsek eve gittiğimizde evdekilere surat asarak zoraki merhaba deriz, çünkü biliriz ki tolerans gösterirler. nasılsa elimizin altındalar değil mi?
değil işte, yapmamamız lazım. sırf bizi pamuklara sarmaya çalışıyorlar diye, evimizdekilerden daha uzak olanlara gösterdiğimiz yüzümüzü onlara çevirmemeliyiz. ama insan işte, elde edince, sevgiden emin olunca değişiyor sanırım. yaradılış bu, keşke törpüleyebilsek.
başkaları tarafından deger verildiğini, ciddiye alındığını sanarsin da , aslında öyle olmadığı ortaya çıkar ya . ışte tam o andır .
bu kadar genel bir giriş olmasina rağmen bu entry sadece ve sadece bir hanımefendi için yazılmıştır. dert anlatıyorum sözlük dinle iki dakka. ilk defa sözlüğe yazıyorum böyle bir konu için.
arkadaşın da mı yok git onlara anlat seni dinleyemem desende artık geldim otur konuşalım azıcık.
(bkz: yalnızım dostlarım) ayarında şizofren bir şarki dinleyebilecek kadar kendimdeyim.
haleti ruhiyemi anlatmaya bunlar yetmese de olsun biraz bil diye söylüyorum.
sadede gelecek olursak , bir hanımefendi den bahsetmek istiyorum .
kendisi benim sevdiğim , karşı cins hakkındaki ciddi düşüncelerimin hepsine tek basina sahip olabilmiş bir hanımefendi.
hayır hayır bu bir ayrılık sonrası coqq sefdmm yhaa mesajı degil .
şöyle izah edeyim . bu hanımla ciddi düşüncelere ( hayat arkadaşlığı gibin) gark olmuşken , hayatı aynı taraftan yaşamak, aynı dertlere üzülmek , ayni mutlulukları yaşayabilmek düşüncesinde iken . film de müzik kesilir de olacak kötü bir olayı beklersin ya öyle iste müzik kesildi canım kardeşim. ve birbirimizin sesini daha net duyunca aynı dertlerle dertlenmediğimizi fark ettim.
dertleri bir olmayan insanların hayatları nasıl bir olabilirdi ki ?
vel hasılı medeni değil de ( bu kelime çok yavşatıldı) akıllı insanların yapacağı bicimde muhabbetimize son verdik.
bu kolay olmadı tabi.bunca senedir muhabbet kurduğum ilk hanımefendiden ayrılmak yarım parçanı bulduğunu sandığında aslında yanlış olduğunu öğrenmek ikimiz için de kötü oldu.
sanmışım..
sıkıntım tam olarak da burada başlıyor dostum.- o kadar laf ettin d anlatamadin mı daha demeyin- bundan sonrasını hızlı geçiyorum .
aynı mekanda olduğumuzdan mütevellit , surekli karşılaşmanın önüne geçilemiyor ne yazık ki. göz görmese gönül katlanacak ama .. neyse
sürekli gördüğüm bu değerli insanı bir ara başka bir hemcinsimle konuşurken gördüm. yok artık lan bu kadar zamanda böyle birşey mümkünatı yok.
çünkü ayrılırken kendi içimden , ikimiz için (bkz: severek ayrılanlar) gibi bir şarki dahi hediye etmişliğim var idi.
çok uzadı farkindayım lütfen biraz sabır dostum .
bir insana hissettirdiğinizi unutmaz gibi bir söz okumuştum bir yerlerden. meğer yalanlamış. yada ben bir sey ifade etmemişim hanımefendinin gözünde yüreginde .
ulan tabii ki ayrıldık , karışmaya hakkım yok fakat bu kadar kolay mı oluyor.kısa sürede normale giriyor mu sevme organın( yürek demeye utanıyorum artık)
allah mutlu mesut etsin. tüm içtenliğimle söyleyemiyorum yalan yok .
şöyle de bir söz vardi ,kanayan yaralarına başka bedenler basarsan mikrop kaparsın. çok mu ergen oldu ne . olsun bugün (bkz: honki ponki) gibi bir şarkida dahi ağlayabilecek havadayım.
biraz daha bekleyeydin de gönül katlanabilseydi ne olurdu.
bu kadar anlamsız olduğumu tez vakitte söylemeye uğraşmasaydın.
eyvallah dostum sağol dinlediğin için .
edit: bugün fark ettim de bu yazıyı, bahsi geçen hanımefendinin doğum gününde yazmışım. buradan selam ederim kendisine.
çok sık başa gelendir.
hayatın günlük akışında kaybolup gittiğinizi hissetmektir.
bazen ciddi ciddi görünmez olduğunuzu düşünmeye sebeptir.
yokluğunuzun zaten etkilemeyeceği ama varlığınızın da kimse için bişey ifade etmediğine kanaat getirmektir.
