zaman zaman karşınıza çıkan insan görünümlü yaratıkların (kadın erkek farketmiyor bu yaratıklar) hissettirdiği duygudur. salın gitsin amk yaratıklarını.
insanın kendine yapacağı en büyük zulüm. Sakın ola buna kendinizi alıştırmayın. A şahsı, b şahsı sizi sevmiyor, size değer vermiyor diye bu sizin değersiz olduğunuz anlamına gelmez.
Kendinizden başkasını sevmeyin demiyorum, ama en çok kendinizi sevin. Yüksek egolu olmak iyidir. Sevdiklerinize sırtınızı dönmeyin, vefalı olun tabii ama her şeyin bir dozu var. Yeterince ve hakettiğiniz kadar değer görmediğiniz insanlardan uzaklaşın, yeter.
insan kendini severse, vefasızlık ve vurdumduymazlığın acısını çabuk atlatır. Bazen "önce ben" demek gerek. Diyorum ve bu sayede güçlüyüm.
Benim şu anda yaptığımdır. Abi böyle de olmaz ki, herkes mi aynı tavırla yaklaşır bir süre sonra. Mutsuzum demek istemiyorum kimseye daha da üzecekler diye. Sözlük yazarlarının itiraflarına bile yazamıyorum eksilerler diye ya. Mutsuzluktan, yalnızlıktan, değersizlikten geberiyorum.
4 yıl öncesinde her allahın günü hissettiğim düşünceydi.
artık kendim dahil değil herkesi değersiz hissediyorum.
benim, senin, kahtalı mıçinin bu dünyada olmaması hiç bir şeyi değiştirmez o yüzden ne beni ne kendini ne de kahtalı mıçiyi önemeseme.
son zamanlarda yoğun bir şekilde içinde bulunduğum durum,değersiz hissetmenin yanında da hiç bir eylemde bulunmak dahi istemiyorum.umarım çok uzun sürmez..
insanoğlunun hissetmesi gerekendir. aslında değersiz değil; ne değerinden fazla, ne de daha az. Olduğun gibi olmalı.
Edit: Yani değerinizden fazlasını görürseniz kendinizde, böbürlenmeye, kibirlenmeye başlarsınız. Değersiz hissederseniz eğer; bu kez de yaşadığınız, sahip olduğunuz herşeyi hak etmediğiniz hissine kapılırsınız.
