mevkilerini veya rütbelerini özümseyememiş bünyelerin, kamu personeli olduktan sonra kendilerini dev aynasında görme eğilimidir. kimileri kendini devlet olarak görürken, kimileriyse milleti ezebileceğini, bu hakkın kendisine verildiğini zanneder.
657. kanuna tabi olan çalışanlardır.
çok çeşitlidirler. öyle ki;
- kimileri kocaman odalarda deri koltuklarda oturur, randevusuz görüşme kabul etmez, sizi her daim tersleme yetkisini kendinde bulur. o konuşurken sözünün kesilmesine izin vermez, lafını "allah kelamı" gibi görür.
- kimileri dairelerde masa başında durur, telefonla konuşur, solitare oynar. çok işi olanlarda vardır ama hepsinin ortak özelliği "bu devletin bütün işini ben yapıyorum" havasında olmalarıdır. burunlarından kıl aldırmazlar, bürokrasinin dibine vururlar.
- kimileri genel hizmetten sorumludur, çaycılık yaparlar, temizlik yaparlar, getir-götür işlerine bakarlar, ama kendilerine karşı bir hareketiniz olursa "657'e tabi olan memura karşı mukavemet" suçu işleyeceğinizi bilirler, yerleri silen bir görevli size gayet doğal bir şekilde "de get başka yerden geç, yeni sildim" deme cesaretinde olabilir.
velhasılı, çoktur bunlardan. devletin devlet olarak bulunmadığı yerlerde, devlet olurlar.
