> 'yürürdüm fakat ben muannid sabur, eğildim baktım bunlar benim izlerimdi.' (tevfik fikret)
< az beri bak arkadaşım. ne arıyorsun buralarda?
> birini yakalayıp sorguya çekeceğim.
< kim bu kovaladığın adam?
> öteki.
< hangi öteki?
> içimdeki öteki. yani ben kendi kendimin peşindeyim.
< sen seni arıyorsun demek. bir ben vardır bende benden içeri dalgası di mi? peki sen seni bulursan ne yapacaksın?
> beni bana soracağım.
< bakalım sen sana açılır mı?
> ser veriyor sır vermiyor namussuz.
< içir pezevenge. dili bülbül gibi açılır.
ben ben olmalıyım
ya denizin ortasında bir adada olmalıydım
ya da bulutların üstünde bir evim
kuş olup uçmalıydım özgürce
canımın istediği, kanatlarımın koptuğu yere kadar uçmalıydım
bir beyaz bulut olmalıydım ben
çok uzak memleketlere gidip kimsenin tanımadığı yerlerde dolaşmalıydım..
bir mermi olmalıydım, aldatanın, kahpenin alnının çatına inen ve zulmü deviren..
ya bir deniz olmalıydım, ya bir yağmur
ya bir çimen olmalıydım dağların eteklerinde biten
kimsenin basamadığı tertemiz toplarlarda
ya bir yelkenli olmalıydım
ya bir rüzgar
ya bir gitar olmalıydım
ya bir nağme
ya bir çocuk olmalıydım ben
ama hiç doğmayan,
o el sürülemeyen tertemiz yerde bekleyen
buralardan çok uzakta olmalıydım ben
yok yok ben yine ben olmalıydım
o adayı da kirletirler bulutları da
kuşları da vurmazlar mı yani
çimen olsam da çiğnerler
gitar olsam nağmeyle kirli eller bende kötü şarkılar da çalabilirler
ama yok yok ben ben olmalıydım inadına...
hayata kahpelere zalimlere inadına ben ben olmalıydım
ama kuşların özgürlüğüne sahip
bir merminin cesaretinde
deniz sakinliğinde
bulut gibi dopdolu heyecan ve şevkle
inadına ben ben olmalıydım.. *
