kendisini kaybetmiş olması. çok iyi taklitçi olup, etrafta gördüğü bazı şeyleri mutluluğu,sevmeyi,sevişmeyi,hüznü konuşmayı bile kendisi gibi değilde çevresinde veya ekranlarda güzel sanıldığını sanarak taklit etmeye çalışan birinin hemen kendini araması şart. kendini kaybetmeyen biri kendini aramasın zaten. elindeki anahtarı aramak gibi birşey olur kanımca.
kendini bulmaya uğraşan, ne hissettiğini, ne istediğini bilmeyen, çıkmazda olan insanların yaptığı eylem. Abartılmazsa kişiye kendine dair bilgiler katar. Ne kadar süreceği bilinmez aslına bakarsanız bu arayış hep bir devinim içindedir. Bir şey bulmak yerine daha da kaybolmuş hissedersiniz kimi zaman. Ama ne demişler yol hiç bitmez.
yeni hat almıştım, numarayı daha ezberleyedim, o ara müşteri aradı, sonra benim kafa karıştı, kendi hattımı gizliden ben aradım, diğer telefonuma baktım, baktım sesim eko yapıyor, dedim kim bu ipne, uzun bir süre kapatmadım falan, girsin ipneye dedim.
sonra hatırladığım yatağa bağlıydım ve 2 doktor, 4 hemşire acıyarak bana bakıyordu.
