sabahtan beri hissettiğim durumdur. olayı merak ederseniz burnumu sokmamam gereken bir olaya karıştım. kızın biri laf koyup oturttu. aslında ben uğraşmak istemedim uzatmadım çünkü haksızdım. her neyse benim için günün öğrettikleri, kimsenin işine burnunu sokmamak oldu.
kişinin, kendisini hakir görme durumudur.
başımdadır bu. haksız olduğumu da düşünmüyorum, milletin herşeyi var.
benim ise neyim var? sözlüğümde bir entry girme aparatı, google'dan kim gelmiş kim geçmiş izlemeye yarayan ekran, bir derdim var butonu ile sözlük ağabeylerine doğrudan erişim hakkı, tutanak tutmaya yarayan sözlükpad, eski tasarım ve yeni tasarım arasında uzayda yolculuk yapar gibi geçiş yapabilme olanağı ve daha niceleri. vay be, az da değilmiş yahu. ama ben yine de öyle hissediyorum, haksız mıyım bilemedim.
