--spoiler--
salonda herkesin yatmasını bekleyen insandır.
ders salonda çalışılır, film filan hep salonda izlenir.
kanepe-koltuk yatağıdır.
okuldan gelir gelmez odasına kapanan insanlara imrendiği zamanlar olmuştur belki, ya da yalnız kalmak isteyip kalamadığı zamanlara üzüldüğü...
ileride en güzelinden bir oda yapar kendisine, çocukluğunda olmayan ne varsa doldurur içine, anne kucağı gibi huzurlu bir oda...
--spoiler--
ama o beklediğin huzuru bulamazsın hiç bir zaman..
kendi odan olur, kendi evin olur hatta ve anlarsın, hiç bir huzur, anne kucağı gibi olamıyormuş..
sonra da özlersin, o salondaki çekyatta uyuduğun geceleri..
ve dersin kendine "o çekyatta yatarken en azından gece üstümü örten birisi vardı" çift kişilik ikiz yatağında üstün açılmış, sırtın tutulmuş bir şekilde, tek başına uyandığında..
en fazla 2+1 evde büyümüştür. Odalardan bi tanesi yatak odası, diğeri oturma odasıdır. oturma odasındaki çekyatta yatar. Ev sobalıysa kışları salona döşek atılır, orada yatar.
hep beraber yatılan , yemek yenilen, oturulan, tv izlenilen, odası olan insanlara imrenilen şekilde büyümektir. sonraları odası olmuştur ancak hep yalnız kalmaktan kaygılanmış odası olmasına rağmen salona geçip herkesle birlikte yemek yemiş, tv izlemiştir. misal ben.
küçük bir evde yaşamıştır.
kırık mutfak masasında ders çalışmıştır.
tek kişilik güzel döşenmiş odalar, kitaplıklı çalışma masaları, gitarlı, walkmanli odası olsun istemiştir.
giyinip soyunurken,düşünürken kısacası yalnız kalmak isterken özel hayatı hiçe sayılmıştır.
ama iyi bir yanı vardır devlet yurduna alışmasını kolaylaştırmıştır bu durum.
ilerde bir çocuğu olursa en güzelinden oda düzenlemeyi hayal etmiştir.
kendine özel bir odası olmadan büyümüş insan hikayelerini okuduğunda neden bilinmez içinde bir yerlerde birşeyler cız eden insandır. eksiklik midir? kendi odası olmadan büyümesi insanın yoksa değil midir bilinmez ama bir gün içinde at koşturabileceği yüzlerce metrekarelik evi de olsa hep o çocuklukta olmayan odanın yokluğu hissedilir.
kendi başına bir eve çıktığında yatak sermemenin, bağıra çağıra müzik dinlemenin, saatlerce yatak keyfi yapmanın tadını doyasıya çıkaracak insandır. Kalabalık evde büyümüştür.
kendine has bir odası olmamakla birlikte o odanın içinde abisiyle uyuyan çocuktur. cep telefonu üniversiteye başladığında olan, bilgisayarı hala olmayan çocuktur ama hiç başkasına özenmemiştir. orta sınıf bir ailenin çocuğudur. yokluğu dibine kadar yaşamış bir çocuktur. bir beden büyük olsun seneye de giyer çocuğudur. o günleri aklına geldikçe yüzünde ufak bir tebessüm oluşur o çocuğun. şimdi yalnız yaşıyor ve evinin bütün odaları, salonu hatta tuvalet ve banyosu kendine hastır bu çocuğun lakin o günlerin tadını alamıyordur.
