an gelir ebevenylere o kadar sinirlenirsiniz ki,onlari pisman etmek istersiniz. sakinlesip oturmak, camdan falan bakmak, genç ergenler gibi düsünmemek gereklidir böyle durumlarda, zira keskin sirke küpüne zarardir.
zordur, akıldan geçsede bazı bünyelerce. kıyamazsın en baştada kendine, yaparsan zaten vardır bir arıza. akla gelen şiir:
"atamam kendimi denize, serde erkeklik var, ağlayamam"
çok sefer çoğu insanın çıkar yol bulamayınca düşündüğü şeydir. kimi yapmıştır, kimi yapmamıştır. belki korktuğundan belki de bedenimizin bize emanet olduğunu bildiğinden.
ya arızaya bağlamıştır yada meraktır...Arızaya bağlayanlar etrafa zarar veremez ise kendine zarar verir, bazıları acıdan zevk alır merak ise başka bi arıza şeklidir.
tanrımmm hayırr ya ! kahretsin! olamazzz! bunların hepsi benim suçum. Hemen kendime zarar vermeliyim. Küçük bir mazoşist olmalıyım. Bu yüzden serçe parmağımın o güzelim manikürlü tırnağını kıracağım. Kırdım. Pişman mıyım hayır değilim. Ergen özentiliği işte.
acziyetir efendim tam olarak. karşısındakine veremediği zararı kendisine vermek istemektedir içini dökemediği için. lakin bu kişinin illede ezik büzük bir tip olduğunu göstermez. elinden gelmeyen durumlar olabilir, karşısındakini ona kıyamayacak kadar çok seviyor olabilir... bu örnekler çoğaltılır. fakat kesinlikle ve kesinlikle dikkat edilmesi gereken tiplerdir kendine zarar vermek isteyen tipler...
kalp acısını başka bir acı bastırsın istersin. aslında yardım isteme , bende burdayım demenin bir başka şeklidir. kurtuluş olarak görürsünüz hatta bunu düşününce rahatlarsınız, çözüm gibi gelir ama farkedersiniz ki ölseniz bile kimseye bir şey olmayacaktır. ne o dikkatini çekmeye çalıştıklarınız ne de bir başkaları sormayacaklar bile. kendinize zarar değil, değer verin.
