çocukluktan kurtulmanın ilk anlarıdır.
büyüdüğünüzün anlaşıldığı anlardır.
yalanlarla başlar,
masumiyetinizi terk edersiniz,
sonuç olarak da;
yalanlarınızla baş başa kalırsınız...
geçmiş olsun.
hayatı daha sorunsuz yaşamanın kurallarından birisidir bu.. her insan yapar.. yani öyle bir yapıdayız ki kendimize yalan söyleme ihtiyacı dahi hissediyoruz bazen.. iyi de oluyor.. o kadar önemsemeyin bu durumu, abartmayın da tabii ki..
"ben yapmam" diyen kişi de bunu diyerek söylemiştir yalanı kendisine..
şunun şurasında 3-5 kısa gün yaşıyoruz gerçeklerle kirlenip, nefret edilesi, kan kusturan bir 3-5 gün yaşayacağımıza yalanlar doldurup, gözlerimizi bağlayıp sorunsuz yaşarız daha iyi..
nasıl olsa evren sahibi kanun koyucu ve onun emrindekiler iyi de yaşasak kötü de yaşasak bize hesap soracak ve bedelini ödetecek..
kendiyle tamamıyla ilişkide olmayı başaramamış her insanın yaptığı şeydir. kim başarmış ki zaten kendi içindeki sesi toplumun ya da başkalarının cızırtıları olmadan duymayı? kendimize ait düşünceler ve karakter DNA'mız hiç olmadı aslında. bunun bilincinde olan her insan, kendine yalan söylediğinin de bilincindedir. yine de bu konuda çok fazla düşünüp sıyırmamak en güzeli.
kendine yalan söylemek değil de, kendine gerçeği itiraf etmekten kaçınma, kabullenememe halidir daha çok. ve hep çaresizlik durumlarında başa gelir. illet bir durumdur.
insanın kendine karşı işleyebileceği en büyük suçlardan birisidir. Size sadece anlık mutluluklar kazandıracak şeyler için 1-2 senenizi çöpe atmanıza neden olabilir.
Bu günahın en büyük affı inanmak istediğiniz şeyin yalan olduğunu kabullenip ona göre hamle yapmaktır. Aksi taktirde sizlere kendi ellerinizle yapıp ettiğinizden başka bir şey yoktur.
