aslında gün içerisinde o kadar çok söyleriz ki bu cümleyi, yolda karşılaştığımız bir arkadaşımızdan ayrılırken ya da sevdilimizden ayrılırken hep kendine iyi bak deriz. kendine iyi bak derken asıl olan elveda etmektir. onunla bir daha görüşmeyeceğim, kendine iyi bak çünkü artık ben yanında olmayacam, kendine iyi bak çünkü aramızda her ne geçtiyse, eğer seni bir gün göreceksem iyi görmeliyim o yüzden kendine iyi bak.
'senin hayatında çok önemli bir yerim olduğunun farkındayım ama üzgünüm yollarımız burada ayrılıyor. yani benim oluşturacağım boşluğunu en azından bir süre kendi kendine doldur, ne bileyim, kitap oku, 31 çek, müzelere git, yeni bir sevgili bul, uzun süredir aramadığın arkadaşlarını ara, hatta eski sevgililerini şöyle bir yokla (belki onların da o ara onlara kendine iyi bak diyen bir eski sevgilileri, dostları falan olmuş olabilir, yemek yapmayı öğren, bir akvaryum satın al, fotoğraf sanatına ilgi duy, tırnaklarını en geç üç günde bir kes, hatta gitar dersleri bile alabilirsin, ayrıca bol c vitamini ve özellikle b vitamini al (son zamanlarda çok içiyordun ikimiz de biliyoruz), akşamları süt iç (uykunu getirir) ve lütfen son olarak da bana öyle küskün bir kuzucuk gibi bakma. kendine iyi bak yani'
