doğru olmasından korktuğunuz şeyleri kendi kendinize itiraf etmekten çekindiğiniz şeylerdir. aslında belki de yapılmaması en hayırlıdır. bırakın içinizde saklı dursundurlar, hiç olmazsa sizden başka onu kimse oradan çıkaramayacaktır.
Psikolojik bir savunma mekanizmasıdır, insanın kendini acıtan birşeyi yapmaması kadar doğal bi şey yoktur. Eline iğne batan kişinin elini geri çekmesi gibi...
gerçeklesen olaylari,duygulari,durumlari kendine bile söyleyememektir. ölümüne inkar etmektir ama nereye kadar kardesim? biliyorsundur ama dile getirmek istemiyorsundur böyle saçma sapan salak bir durumdur.
ne düşündüğümü bilmiyorum. Ama hayatım boyunca hep birinde takılıp kaldım. Bu da öyledir diye düşünüyorum ama bilmiyorum. Yani göksel in şarkısı gibi öyle uzaktan uzaktan hiç konuşmadan. sanırım anladı artık fazla konuşmuyor ama karşısına geçip
-'hey man, ben sana aşık falan değilim sadece sevmek için izin istiyorum. Ya bana o izni verirsin ya da çekil önümden seveyim sen karışma bu sevdaya kimsin lan sen. Seversem ben seviyom sana noluyo' demek istiyorum.
bunu dediğim zaman sanırım artık değişebilirim. Çünkü kendşmden de sıkılmaya başladım değişmek istiyom da biraz ne kadar olmasa da. Neyse ne işte. Bu kafayla nereye varacağımı çok merak ediyom. Bakalım hep beraber bekleyip görelim.
Hadi söyleyelim.
Öyle uzaktan uzaktan. Niye böyle be annem.
