aslında herkesin platonik aşk diye nitelendirdiği durumdur.
sana ait değildir ama sana ait olan sevginle seversin. hep seninmiş gibi. usul usul... gözünden bile sakındığın olur senin. onun bir kelimesi senin bütün dünyanı oluşturur.
merkezinde olur. sessiz çığlıklarının tek bastıran insandır o bilmese bile.
onun en kötü zamanında yalnız sen olursun yanında o fark etmese bile. fark etmemiş olsa bile üzülmezsin çünkü onun yanında olmaktır tek derdin.
bir gün başkasına ait olduğunu gözlerinle gördüğün zaman, kulaklarınla işittiğin zaman artık köşene çekilirsin. artık daha da uzaktan izlemeye başlarsın.
işte o zaman üstadın dizeleri gelir aklına:
"gözleri gözlerine değince felaketim olur ağlardım..."
bir gün bu felaketin geleceğini bilerek tüm bedeninle ve ruhunla sevmektir.
