çok uçuk bir yalandır. *
insan hiçkimseyi kendinden çok sevemez. hatta birileri için ölmeyi göze alsan bile. bir insanı kaybetmemek adına ölümü göze alırsın o derece önemlidir. ama olayın altında yatan neden insanın kendini sevmesidir. o insan olmayınca mutsuz olacaktır, o insana ihtiyacı vardır, görmek ister.. bu yüzden hiçkimse hiçkimseyi kendinden daha çok sevemez.*
saplantılı insanlarda görülen yanılsama. saplantı halini sevgi gibi gösterip normal olarak kabul ettirmeye çalışır bunu yapan insanlar.
seven insan acı vermez, unutmayın.
Oyle bir sey yoktur. Siz hic kimseyi kendinizden cok sevemezsiniz cunku o cok sevdiginiz insani kendiniz icin seviyorsunuz , sizin olabilmesi icin.Size karsi en ufak kotu bir hareketi oldugunda neden cok bozuluyorsunuz? Onun sizden uzaklastigini , onu kaybettiginizi anladiginiz icin . "Ben onun icin olurum." dediginizde de aslinda onun icin olmuyorsunuz , onu kaybettiginizi anladiginizda ve siz kisisel egonuzu kaldiramaz hale geliyorsunuz ve intihar ediyorsunuz. O sizin oldugunda her sey harika oluyor , olmadiginda askiniz buyuyor oyle mi? Hayir tabii ki insan egoist bir hayvandir ve bencilligi de hayatinin en temel taslarindan birisidir.Ask da bencillik uzerine kurulmustur
Not:bu entry de ebeveyn evlat iliskisi goz ardi edilmistir.
aptallıktır. kaybettiğinde kendini de kaybetmemek için hiçbir şeyi kendinden çok sevmemelidir kişi. insan bir kişiye bağlanırken terkedilme, yalnız bırakılma ihtimalini düşünmeli ona göre kendinden bir şeyler vermeli. eğer bunları düşünmeyip kendimden çok seviyorum diyorsa kaybettiğinde yok olmaya mahkumdur maalesef.
her insan biraz bencildir. ancak bu çok farklı bir durumdur. sevince -her gün başka birine seni seviyorum diyebilmekten bahsetmiyorum, gerçekten sevince- zaten sevdiğinle bir olur duyguların. kendini sevmek, onu sevmek diye bir şey söz konusu olamaz. seversin, düşünmez seversin..
anne sevmektir, oğul sevmektir.
Asla bir adam yada kadın değil. Bunun kendinden çok sevme durumu ida ve nefisten sıyrılmakla mümkündür.
Aşık olma durumu gururu ve mağruriyeti yanında getirir.
Ancak bir oğulu severken gururu terk ederiz.
Kendimize ihaneti her durumda yapabılırız ancak bu durum yanlızca fedakarlıktandır. Yani kendimizden vazgeçerek değil ödün vererek tatmin oluruz. Şefkatin boyutları fedakarlığın ve kendini hiçe saymanın sınırlarını belirler.
insan kendinden başka en çok kendisini dünyaya getirenle dünyaya getirdiğine şefkat eder.
Kötü bir şey değildir. Kendinize inanılmaz zarar verirsiniz, arkadaşlarınız her seferinde bunu belirtir ancak sizin umrunuzda olmaz. olsun ya, bu tadı tatmak çok zevkliydi dersiniz.
