Yazarların bazı zamanlar kendisinden nefret etmesine sebep olan şeylerdir.
Çok ciddi bir ortamda yapılan espriye kimsenin gülmemesi fakat sadece o kalabalık ortamda sizin gülmeniz herkesin size dik dik bakışları... daha fazla anlatamayacağım.
vicdanın ağır bastığı anlarda meydana gelir.
gece dua ederken birden bastıran ağlamalar,
birinden yıllar sonra özür dilemeler falan hep kendinden nefret etme sonrası oluşur.
kaybettikleriniz, şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler demeleriniz, vicdanınızla yüzleşmeniz sonucu nefret ve tiksinme geliverir misafir olarak.
üç günlük dünyada kendimizden tiksineceğimiz bu kadar nedeni nasıl yaratabiliyoruz, hayret...