fazla kilolar,
yüzdeki iğrenç bir sivilce,
bazen saf gibi kalıp laf atanlara cevap vermemek,
yanlış kişiye aşık olmak,
anne babadan nefret etmek,
genç yaşta geçmeyecek bir hastalığa kapılmak. örn: diabet.
gibi çoğaltılabilir.
kişinin her geçen gün daha gıcık bir kişiliğe büründüğünü fark etmesiyle ve karşılaştığı en ufak zorluklar karşısında güçsüzlüğünü kendine kanıtlamasıyla ortaya çıkan nedenlerdir.
kararsız olmak, siktir çekilen kişileri özlemek tekrar kazanmaya çalışmak (muhtemelen eski manita oluyor bunlar ve evet aklın nerdeydi diye soruyorlar. denemeyiniz.)
hiçbir neden kendinden nefret etmeyi gerektirmez. insanoğlu yapısı itibari ile bencildir. kendinden nefret ettiğini, edeceğini de iddia etse bunu gerçekleştirmez. sadece hata yaptığını düşünür.
kişinin kendisinden soğumasına neden olan durumlardır. kısa süreli bir tiksinti oluşur, fakat oturup bekleyince geçer, tekrar kendinizle barışırsınız.
akşamdan anneme "beni erken kaldır, şunu yapacağım, bunu yapacağım, hede hödö" derim, annem beni kaldırmak için geldiğinde ise "anne vaz geçtim ben, sonra yapacağım" derim. annem bu huyumdan nefret ettiğini söylüyor, ama benim kadar edemez!
(bkz: akşamdan kavurmak, sabahtan savurmak).
genel olarak herkes için;
- terlemek
- kokmak
- yalan söylemek
- zina yapmak
- hırsızlık yapmak vb. vb. vb. diye uzar.. yani özetlemek istersek, kendinin insan olduğunu bilmek, nefret etmen için yeterli bir sebep.
kendimden nefret ediyorum çünkü devamlı acıkıyorum
devamlı acıkınca kalkıp mutfağa gitmek zorunda kalıyorum
ama üşendiğim için güzelim miğdemi aç bırakıyorum
çok vicdansızım çok üşengeçim kendimden nefret ediyorum*.
hayattan soğutan olaylar yaşamak,(#15514869) insanda yaşama sevincide bir yere kadar, kendi huylarım ailem bazı mal tipler yüzünden, özgüvensizlikten içe kapanmaktan ve maymun iştahlılığımdan dolayı. narsist bir insanın tam zıttı özellikler taşımamdan dolayı,bir doğa katiliyim ben boşa oksijen harcıyorum.
