iş hayatında fazlaca sorumluluk almaya sebep olabilir ancak en azından garantidir. ne zaman birilerinden bir şey bekledim, birilerinin lafına guvenip olur bu iş dediysem o iş yattı. ne zaman bu iş ortaksız olmaz, eleman lazim, ortak lazim diye bakilan işlere tek girip tum yükü sırtladiysam o iş oldu. istisna bile degil. öz abin olsa bile asla senin kadar ugrasmaz.
günümüz modern toplumunda olması gereken şeydir.
bugüne kadar bir sürü arkadaşıma 100 liradan borç verdim çoğu gelmedi ve hepsi farklı kişilerdi. borçları olduğu için yazamıyorlar da, ama ben her defasında birisi para isteyince o 100 lirayı veriyorum, gelmeyeceğini biliyor olsam da. ismini de 100 liraya adamlık testi koydum.
Edit: Eksileyen arkadaş borç verdiğim kişi galiba.
eminim öyledir dediğim başlık. elbette her konuda herkese güvenilmez. ama bazı konularda bizden daha bilgili olduğunu düşündüğümüz insanlara güveniriz. yatırım yaparken uzman yatırımcılara, bilgi alırken bir veya birden fazla kaynağa, ağlayacak omuz ararken anne, babaya veya bir dosta güveniriz. güvenmek mecburiyetindeyiz. hayatımızı bir doktora emanet ederken doktorun bizden daha bilgili olduğu gerçeğine güveniriz.
elbette başlıkta ben kimseye güvenmem derken duygusal manada güvenmem deniyor. ama onu da yapıyoruz. canınız sıkkınken güvenip kimseye derdinizi açmazsınız ama kafa dağıtmanızı sağlayan arkadaşlar vardır. burada o arkadaşa 'anlatamam ama anla canım sıkkın' denilmiyor mu? burada güven yok mu?
tabii ki yetişkin olarak en doğrusu her konuda birine güvenip; otunu bokunu bir insana anlatmamak ve bundan bana zarar gelmez diye düşünmemektir. ama hayatın akışı illa birilerine biraz da olsa güvenmeyi gerektirir.
Yaşarsın ama boşa. Kişi sanki dünyada Tek güvenilecek insanmış gibi düşünmemelidir. Güvenilir insanlar da vardır. Onların varlığına yüz çevirmek. Pek çok şeyi Kaybetmek olacaktır.
Herkes çok beceriksiz gibi geliyor birine bir iş versem asla halledebilir gibi gelmiyor hiçbir konuda sırtımı dayayamıyor insanlara. Keşke birileri de bizim yükümüzü hafifletse.
Artık kimseyi hayatında istemediğinde, içine attıklarını düşündüğünde, insanların artık sana olan tutumlarından bıktığında Anlıyorsun ki kendine güvenmek özgürlüktür.
Herkesi olduğu gibi görüp, fazla beklenti oluşturmadan sınırında bir ilişkiyle hayatımızda tutabiliriz. Anlıyorum ki kimi hayatımın ta içine alsam sonu çok iyi bitmiyor.
(bkz: Paranoid Kişilik Bozukluğu)na kadar gidebilen bir tür davranış problemi. Herkesin kendine kötülük yapacağını düşünmek bir işi benden başkası daha iyi yapamaz diye düşünmek kimseye bi işi teslim etmemek çünkü güvenmemek. güçlü bir insan olarak söylüyorum bazen birilerine sırtını dayamak(zor olsa da) yükünüzü hafifletir. Dünya daha yaşanılabilir bir hale gelebilir.
çok ağır da olsa hayattan aldığım en büyük ders. herkes geçicidir, herkes gider. bir gün yanımda annem ve babam da olmayacak. herkesin işine yaradığım kadar, başarılı olduğum kadar, rahatsız olduğum konuları sineye çektiğim kadar değerliyim. hiç kimse beni ben olduğum için sevmiyor, sevmeyecek.
bu nedenle herkese anlık sohbet adamı gözüyle bakıyorum. hep tekrarlıyorum: benim kendimden başka kimsem yok.
