yapılabilecek en doğru harekettir. bir sürü kazık yiyip insanlara güvenmektense kimseye güvenmeyip kendini garantiye alma yoludur. asıl sorun kendine de güveniyor musun? budur.
herhangi iki hayvan aynı kacaktan yemek yerken zorlanırlar, hır çıkartırlar ve bunun yegâne sebebi de "güven" duygularının olmayışıdır.
oysa insanda durum çok daha değişiktir. zira ömr-ü hayatında neredeyse yemediği kazık kalmamış bir adamın dahi ihtiyacıdır bir noktada güvenebilmek. sonucu, ne olursa olsun güvenecektir de...
1. insanın şu ahir hayatta güvenecek eril ya da dişil şahsiyet bulamama durumudur. Çaresizlik zamanında başvurulur ama olması gereken de budur.
2. Aldatılmış olma ihtimali vardır.
3. Ihtiyatlıdır, eşşeğini zincirle bağlar.
4. Kendini beğenmiş zibidinin biri de olabilir.
hayatında kazık yemek istemiyorsan, insanlardan utanmadan kullanılmak istemiyorsan, yapman gereken en doğru şeydir.
hayatımda en büyük kazığı yedim, yine de dedim insanlığa güvenini kaybetme. birinin yaptığı şeyi dünyaya mal etme ama olmadı. herkes keske kendine su cümleyi felsefe edinse ama polyanalığa lüzüm yok. ağzından çıkan her söze inanan insana yalan söylemek, en büyük ihanettir.
doğruluğu ve yanlışlığı bir yana günümüzde bir çok insanın içinde bulunduğu durumdur, toplum olarak öyle bir hale geldik ki güvensizlik had safhada, sebepleride aşikar'dır efendim; insanların işlerini doğru düzgün yapmaması, birbirimize attığımız kazıklar...vb. kısacası toplumsal sorunumuzdur efendim.
özellikle üniversitelinin durumudur. ortam yapmaya çalışırken biriyle samimileştikten sonra eee bunun hakkında ne düşünüyorsun? gibi sorularla kendilerini belli edenler yüzünden gösterilen davranıştır. gerçekten herkese güvenmemek gerek.*
çok ağır da olsa hayattan aldığım en büyük ders. herkes geçicidir, herkes gider. bir gün yanımda annem ve babam da olmayacak. herkesin işine yaradığım kadar, başarılı olduğum kadar, rahatsız olduğum konuları sineye çektiğim kadar değerliyim. hiç kimse beni ben olduğum için sevmiyor, sevmeyecek.
bu nedenle herkese anlık sohbet adamı gözüyle bakıyorum. hep tekrarlıyorum: benim kendimden başka kimsem yok.
(bkz: Paranoid Kişilik Bozukluğu)na kadar gidebilen bir tür davranış problemi. Herkesin kendine kötülük yapacağını düşünmek bir işi benden başkası daha iyi yapamaz diye düşünmek kimseye bi işi teslim etmemek çünkü güvenmemek. güçlü bir insan olarak söylüyorum bazen birilerine sırtını dayamak(zor olsa da) yükünüzü hafifletir. Dünya daha yaşanılabilir bir hale gelebilir.
Artık kimseyi hayatında istemediğinde, içine attıklarını düşündüğünde, insanların artık sana olan tutumlarından bıktığında Anlıyorsun ki kendine güvenmek özgürlüktür.
Herkesi olduğu gibi görüp, fazla beklenti oluşturmadan sınırında bir ilişkiyle hayatımızda tutabiliriz. Anlıyorum ki kimi hayatımın ta içine alsam sonu çok iyi bitmiyor.
