Hayır. Aslında hiçbir zaman yalnız hissetmemişizdir. Yanımızda her zaman insanlar vardır, bizimle konuşur derdimizi dinler ama bazende insan kendi yalnızlığı içinde kaybolur. Saatlerce konuşursun ama aslında hiçbir şey anlatamazsın. Kendini ifade edemezsin yada ifade etmek istemezsin. Belkide yanlış anlaşılacağını sanırsın, yıllarca başkalarıyla konuşamama nedenin belkide budur 'yanlış anlaşılma'. Yaşadıklarımız veya yaşayacaklarımız sadece temsiliyse, aslında yaşadığımız olaylar boş ve gereksizse böyle bir hayatta neden başkalarının ne düşüneceğini önemsiyoruz ki.
Başkalarının yanında kendimizi neden yalnız hissedelim ki, biz konuşalım onlar ne anlarsa anlasın başkalarının ne düşündüğü asla umrumuzda olmasın. Bu dünyaya tek geldik tek gideriz başkalarının yüzünden yaşam tarzımızı değiştiricek yada alay konusu olmıyım diye topluma ayak uydurucağız ki diğerleride bizim kendilerinden olduğuna kansın. Aslında hepimiz diğerlerinden farklıyız. Kendimizi farketmeye çalışarak başkalarının ne düşündüğünü düşünerek aklımızı yememeliyiz.
Yaklaşık 100 kelime yazdım ve duygularımı ifade etmeye çalıştım. Ama bundan sonra gelicek herhangi bir kötü yorum umrumda olmayacaktır. Çünkü ben kendimi ifade ederek farklı olduğumu ve ne düşündüğümü ifade edebildim.
