su içerken kendimi, neden gittin diye sorgularken yakaladım. yanımdaydın ve gitmen için sana yalvarıyordum. git. git! git, git bu kelimeyi cümle haline getirip sana söylerken pişman olabileceğimi hiç mi düşünmemiştim? şimdi kana susamış gibi su içerken, sana nasıl susadığımı hayal bile edemiyorum
pencereden bakarken kendimi, senin hayalini kurarken yakaladım. gelişini, hadi kapıyı aç da sana sarılayım diyen bakışını , seni seviyorum diyen gülümseyişini ne de çok özlemişim. ama benim için şimdi hayal olmuş hepsi
evi temizlerken kendimi, sana ait eşyaların içinde boğulmuş ağlarken yakaladım. son okuduğun kitabın, hala kokusu üstünde pijamaların , sıcak gülümsemeni barındıran bir fotoğrafın ve bunun yanında benim için yaptığın ve aldığın bir çok şey seni aslında kaybetmişken kaybetmekten korkuyorum bunu anladım
seni unutmak için değil düşünmemek için kendimi çok zorladım, ama imkansızı başaramadım be sevgilim. zor olsaydın yapardım
