Uslanma hiç hep deli kal
Büyüme sakın çocuk kal
Es deli deli böyle kal
Son harmanında sevdanın
Tüken toz toz savrula kal
Suçüstü bulmalı ölüm
Ölürken de sevdalı kal ...
artık üşenmeyi bırakta kaldır kıçını tüyapa git.
herkes senin gibi üşengeç değil unutma, aradığın ve varolan bi kaç kitapta sen gidene kadar tükenebilir.
tehlikenin farkında mısın?
şimdi sakin ol ve istediğin kitapları düşün, düşün. derin derin nefes al. düşün.
Hiç kimse için çok fazla uğraşma.
Kim birinin kendisi için uğraştığını görse onu elinin altında zannediyor. Unutma elinin altında görenler hiçbir zaman değer göstermezler.
Senin için ne kadar çabalıyorsa sende o kadar çabala.
Her şeyin fazlası zarar bu hayatta. Yani kimden ne beklediğine dikkat et.
Sevmeyi bilmeyenden sevilmeyi, iç huzuru olmayandan sana huzur vermesini, kalbinden kötülük barındırandan senin yaptığın iyiliklerin değerini bilmesini bekleme, çünkü başımıza ne geliyorsa yanlış insanlardan doğru şeyler beklediğimiz için geliyor.
kendin olmaktan vazgecme. hayallerine, hayatına baskasına göre sekil verme. onlar mutlaka gider ve sen artık senin olmayan hayallerinle basbasa kalır daha cok üzülürsün. kendini böyle bi duruma düsürme.
bir yıl önce gittiğin değerli olan insanın yanına gitmelisin artık.belki gölgelik olsun diye bir ağaç dikmelisin, çam kozalağı bırakmalısın belki de derdini anlatmalısın kimsenin anlamadığı kadar çok anladığını bildiğin o kocamannn yürekli insana.
Zaman geçirdiğin kişinin, okuduğun kitabın ve söylediğin şarkının rengine boyanırsın. O halde; iyi kalpleri sev, farkındalık kazandıran kitapları oku ve seni mutlu eden şarkıları söylemekten asla vazgecme...
