her yıl yeni yaşımın ilk saatlerinde bu başlığa bir şeyler yazardım, bu yıl kendi kendime durup düşünmeye bile vakit bulamadığım için olmadı yazamadım. dokuz gün önce yeni yaşıma girdim. zorluklarla bezeli, hiç olmadığım kadar yoğun olduğum, ölümlerle hastalıklarla sevdiklerimi yitirdiğim, güven algımın da ciddi yaralar aldığı bir yaş geçirdim. kalabalıklarda çok bunaldım, bazen de yalnızlıktan ağladım ama öyle ya da böyle hepsini atlattım ve hala da atlatmaya çalışıyorum. kırık kalbim, kırık ayağım ve kısa süre önce rahmetli olan dedemin başucumda duran bastonuyla yaşamaya devam ediyorum. yürüdüğüm yollarda en büyük destekçim baston, ailem ve arkadaşlarım hariç. artık nesnelere güvenmek yeni yeni insanlara güvenmekten daha makul geliyor. umarım 21 yaşım başladığından daha parlak geçer.
edit: birinin açık oylaması sonucu tekrar okudum bu yazdıklarımı. bu entryi girerken hayatımın ciddi anlamda bok gibi olduğunu düşünüyordum. ancak tüm bunları buraya yazdıktan iki gün sonra babam durup dururken yaşam mücadelesi vermeye başladı ben bunları yazdıktan tam 41 gün sonra ellerimden kayıp gitti. ömrüm boyunca unutamayacağım pasparlak bir yaşım oldu.
Sen harika bi adamsın. Artık üzüldüğünde, ağlayacağını hissettiğin anlarda gülmeye başlamaların falan başka bi boyut açtı önceleri olsa utanmadan salıverirdin ulu orta göz pınarlarını. Güvendiklerin tarafından terk edilmelerin sana güvenmemeyi öğretti. Herşey geride kaldı, o bile! Şimdi başka bir ülkede başka bir toplumun bir parçasısın ve bu senin mücadelen, senin eserin. Seninle gurur duyuyorum!
çok şükür büyüdün. insanların aslında çok önemli, çok belirleyici hatalarını affedip, onlar için bahane üretmekten, en son zarar görmekten kaçınıyorsun. gerektiğinde "güle güle " demeyi başarıyorsun. aferin cici kız . geç oldu ama öğrendin.
Şimdi ki zamanlarımı, düşüncelerimi, her gün yaşadıklarımı, şimdiki beni ileride ya özleyebilirim ya da kendimi şimdiden daha iyi bir yerde görebilirim.
Eğer daha iyiysem ne ala ancak şimdiyi özleyecek durumdaysam şu anımın kıymetini bilmek zorundayım.
