Bi arkadaşım vardı. Kendine not yazardı. Hani şu yapışkanlı renkli kağıtlar var ya onlara. Ödevlerini yaptığı harcamaları yazardı. içimden hep salak ya derdim. Sınavlardan hep iyi alırdı ama salak çünkü.
Anlamsız bir ruhum var galiba..
Neyi özlediğini bilemeyecek kadar hemde..,
biten umutları uykusunda tekrar yaşayan aptal bir zihin belki de..
dağılmış hayalleriyle kalan ,en çok da unutulan..
Gerektiğinde insanların ağzına sıçabilmeyi öğren.
Hatalara müsamaha gösterme, hayatında daha fazla hataya yer yok.
insansın sen, insan gibi yaşa.
Varlığının farkında ol.
Kendinin değerini bil, var olduğun için daha fazla mahcup olamazsın.
Daha duygusuz ol. Kalbin olduğunu göstermeye vazgeç insanlara. Kimaenin umurunda değil zaten. Onların bildikleri gibi olsun.
Ya olduğun şeyi kabul et ya da olmak istediğin kişi ol. Şimdiye dek tüm karmaşanın temeli buydu aş artık.
Çocuk musun sen ya. Her şeye mızmızlanmayı kes.
Belki, kendine hakaret etmekten de vazgeçersin bu süre içinde.
Hayatına giren insanlara anlam yüklemek yerine önce sıfat yükle. Olur da bir gün bu insanlar seni üzerlerse en azından kendine cevabını bulamayacağın sorular sormazsın. hadi bye!.
