bir taşı yerden almak için eğilirken varoluşçuluğu sorgulamaya başlamak gibi... genç, hiç, anlam vermeye ve aramaya meyyilli; yitirilmişliğiyle temiz, hiçliğiyle sevinç dolu... güzel insanlar yapıyor bunu.
sonra güzel atları kullanmasını öğrenip terkediyorlar, güzelim yerlere gidiyorlar. dönmüyorlar geri.
