genelde güzel olan kadınlardır. herkes, aynaya baktığında az çok ne gördüğünü bilir. bir şey zannetmeye gerek yok yani.
kaldı ki ortalama güzelliğe sahip bir kadın da kendini çok güzel olarak görebilir veya çevresinde onu çok beğenen erkekler olabilir. bunda abes bir durum yok bana kalırsa. kendini beğenmeyip, depresyonda gibi dolaşan, özgüvensiz kadınları görmek de toplumun sağlığı açısından da, o insanın psikolojisi açısından da hoş bi şey değil. her insan (abartmadan) kendini beğenmeli ve değer vermelidir. sonuçta, herkesin kendine göre belli bir güzelliği/yakışıklılığı vardır.
demek istediğim şu ki; bırakınız zannetsinler. size bir zararları mı var? aşınızı ekmeğinizi mi alıyorlar kendilerini güzel zannederken? kişiler, başkalarına zarar vermediği sürece, nasıl mutlu hissediyorlarsa öyle davranabilirler.
bunu bir hava atma aracı olarak kullanmaktan öte, özgüven aracı yapmışlarsa ve "güzellik" kavramını küçültmemişlerse, kendilerinden "sevilecek" kadın yaratmışlardır.
severim ben öyle kadını.
kendisiyle barışık, kendini seven, beğenen, aynaya baktığında mutlu olmayı becerebilen (!) ve dahası, kimsenin bunu beyan etmesine gerek duymayan hanımlardır.
yeter ki dozunu tutturabilsinler. beğeninin ucu narsistliğe dokunmuyorsa yerinde bir hissiyattır. değil kendini beğenmeyen, sevmeyen kadın; kendini güzel/yakışıklı olduğunu düşünmeyen insan var mıdır ola.
yürürken kimseye bakmazlar ve herkesin ona baktığını sanarlar. zaten bu yüzden güzel sanarlar kendilerini. burnunu dikip geziceklerine kafayı indirip bi baksalar sağa sola; anlayacaklar kimsenin bakmadığını.
bazı kızlar güzel olduklarını bilmezler, onları güzel yapan budur. bazı kızlar da güzel olduklarını zannederler, onları çirkin yapan budur. ne diyorum ben amk.
