türklerin kendi ülkesinde yaşadığı acınası, kendi esnafına nefret duymasına neden olan haldir. evet, acınası ve nefret edilesi. örneğin kendi tarihi değer ve unsurlarımıza sahip ol(a)mamız gibi bir noktadan bakalım olaya. istanbul'u gezeceksiniz, mesela kapalıçarşı'yı, istiklal caddesi'ni, beyoğlu'nu vs. gezeceksiniz. orada bir türk gönül rahatlığıyla alışveriş yapabilir mi ekonomisini düşünmeden? mesela ben bir türk olarak neden tarihi bir görüntü sunan ürünlere (gaz lambası, heybe, çanta, ayakkabı, biblo vs.) neden alıcı gözüyle bakamıyorum hiçbir zaman? neden "orası pahalıdır şimdi" demek zorunda kalıyorum antika olmadığı halde tarihi eşyalar satan bir dükkana girdiğimde? neden bir turist gibi gönül rahatlığıyla yemek yiyemiyorum o bölgelerde? turiste yapın hadi, döviz kazandırsın, parasal anlamda aşırı etkilenmeyecektir (euro, dolar ve tl arasındaki ilişkiden ötürü diyorum bunu da) ama neden bir türk'e bunu yapıyorsunuz kevaşe ruhlu esnaflar? neden? neden?