Lisedeyken vardı böyle bir edebiyat hocamız. Adam espri yapıyordu sınıf gülmüyordu ama adam kopuyordu. Biz de acıyorduk tabi o haline. Çünkü gülünmesi gereken yaptığı espri değil düştüğü acınacak durumdu.
bir de anlattığı şeye gülünsün diye dinleyenin orasını burasını çekiştirir bu. kısa bir gülümseme ile ''hee amk çok komik'' bakışı atıp olay yerinden kaçılmalıdır.
komik olmayan espriler yapıp, kimse gülmediği halde kendisi yüksek nidalarla gülen insan modelidir. götüne tekmeler atarak ortamdan uzaklaştırılması gerekir bu tiplerin. aksi takdirde kötü esprilerin ve gülme nidalarının dozu gittikçe artar ve oracıkta beyin amcıklaması geçirirsiniz.
kendi yaptığı espriyi komik bulmasa zaten o espri yapmazdı başlıkta incelenen kişi..o bakımdan acayip birisi değildir..tabii espri işini komiklik ya da şakadan ziyade , beyin kıvrımı kanıtı olarak alanlar için manasız bişi oluyo..
ortam içinde söz sahibi olabilmek için her lafa atlayan, söylenen her sözü şamataya vuran, yaptığı her espriye kendi gülen insan modelidir. bunların bir de stand-up çıları vardır ki;
