kahramanının kendisi olacağı gün gibi ortada olan öyküdür.
... sıcak bir yaz gecesiydi, uyku ile uyanıklık arasında gidip gelirken şerefsiz bir sivrisineğin tacizine
uğradığımı hissederek yataktan fırladım, sesini duyuyordum ama kendini görmek ne mümkün, o sırada ses kesildi etrafı daha dikkatli inceledim ve onu duvara konmuş bir şekilde gördüm. Yapmam gereken şeyi biliyordum ve yapacaktım ne pahasına olursa olsun, yatağımın dibindeki terliğimi elime aldım ve sivrisineğe nişan alıp fırlattım.
Evet tam onikiden vurmuştum sivrisinek duvarla terlik arasında ezilmişti, kendimle birdaha gurur duydum ve yenilmez bir komutan edasıyla yatağıma uzandım.