kişinin uykudan aniden uyanıp ne oldugunun farkına varamadıgı durumdur. salonda televızyon ızlerken fıynk sesıne karsılık kendi osurugunu deprem oluyor seklınde yorumlayan amcaya en güzel dilek ''yarasın'' demektir. bir de o surattaki eblek ifade yok mudur! (bkz: ben işemedim miki işedi)
kendisi soğuk kış gecelerinde uygulanan bir yöntemin, istem dışı bir şekilde kişinin kendisine yönelmesidir. şöyle ki;
dışarda ayaz var diyelim. afedersiniz insanın kıçını donduracak cinsten. sen ise dışardan nispeten daha sıcak olan evde, yorganın altında ısınma mücadelesi veriyorsun. işte o an yapacak bi kaç şey var. bunlardan biri ayakları göbek mesafesine kadar çekerek büzülüp, yaklaşık 35 cm kadar kalarak, vücudun ısısını dağıtmayıp, alanca daha az bir bölgede toplamak.
bir diğeri, sürekli ayakları birbirine sürterek, yıllardır bize öğretilen sürtünme enerjisinden ısı elde etme olayı.
ve geldik son çareye. bütün bunlar kâr etmedi mi? hala üşüyor muyuz? dert değil. herkesin belli zamanlarda en az bir kere denediği, denemese bile aklından geçirdiği sağlam bir yöntem: yorganın hava girebilecek her tarafını kapatıp, içerde osurmak. bu işlem yapıldıktan sonra tekrar bir kontrol işlemi yapılmalıdır ki, ısı kendini dışarıya vermesin. yorganın her tarafını, özellikle boyun ve ayak bölgelerini sıkıca kapatıp, bir nevi bir kundak şekline bürünmek ısınma çarelerinin en sonuncusu ve en sağlamıdır.
ama işte her ne kadar zafer elde etmiş gibi düşünsek de, yanıldığımız bir nokta var ki başlığın ortya açıkmasına yol açar. elbet uyku sırasında hareket edecez, kundağa çevirdiğimiz yorgan açılacak. uzun bir süre yorgan altında kalmış ve içeri sıkışıp basıncı artmış osuruk, o an bulduğu en ufak delikten dışarı çıkar ve sizden intikamını alır. uyandırmanın yanıda bayılttığı, kısa süreli bilinç kaybına yol açtığı falan da rivayet edilir. sadece uyandırsa iyi yani.
