kendi kendiyle savasan kisi

    1.
  1. savaşların en büyüğünü veren kişidir. çoğu zaman belirsiz, sınırları net olmayan ve sürekli zemin değiştirerek içinizde yayılan bir savaştır. işin tuhaf yanı, içinizde savaşan o karşıt bütün ordular size aittir! kendi kalesine saldıran bir kral gibi, bütün buruk tatları aynı anda yaşattırır. ve şu sorulmalıdır belki de! savaşın sonunda kazanan kim olacaktır? siz mi, yoksa bilinçaltınızın doğurduğu yeni bir 'ben' mi? ! her halükarda zaferin içinde yenilgi olacaktır.
    3 ...
  2. 20.
  3. Barışmak elinde olmayan kişidir.
    3 ...
  4. 19.
  5. bu savaşın kazananı yoktur bu savaştan tek kaybeden çıkar, o da kişinin kendisidir.
    2 ...
  6. 21.
  7. bir insan sinirlendiği ve öfkelendiği sırada kendisiyle savaş verip (burada kendinden kasıt nefistir) kazanırsa güzel bir savaşı kazanmış olur.
    1 ...
  8. 5.
  9. iki kişilikli insandır. aşağılık duygusunun sonucu olarak, üstünlük hayaliyle gerçek varlığını inkar edendir.

    şuur altında yerleşen, değersiz, küçük öz varlık duygusuyla, büyüklük, önemlilik arzusuna kapılan,

    kendini yerde bulduğu nispette göklerde dolaşmak ihtirasıyla yanan kişidir.
    1 ...
  10. 12.
  11. önemli olan başkasını geçmek değil,kendini aşabilmek
    (bkz: ben)
    1 ...
  12. 3.
  13. --spoiler--
    Nefes alırken bile inkisar ve pişmanlık;
    Kimse edemez bana benim kadar düşmanlık.
    --spoiler--

    (bkz: halim)
    1 ...
  14. 2.
  15. 22.
  16. takıntılarını zorlantılarla dengelemeye çalışan ve yorulan kişidir.
    0 ...
  17. 10.
  18. Dün sabaha karşı kendimle konuştum
    Ben hep kendime çıkan,
    Bir yokuştum.
    Yokuşun başında bir düşman vardı
    Onu vurmaya gittim
    Kendimle vuruştum...

    (bkz: ozdemir asaf)
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük