dizginleri tamamen kendi ellerinde bulundurmaktır. Zordur ama başarılmalıdır. Hayal değil hedef olmalıdır. Saçma sapan düşüncelere kapılıp o dizginin diğer kısmını başkalarının ellerine vermemektir. Hayata yeniden başlamalardansa var olan hayatın idamesini sağlamlaştırmaktır. Dış etkenlere karşı sürekli koruma kalkanı ile dolaşmaktır. Kendinize ait bir çemberinizin olmasıdır ve tanımadığınız, bilmediğiniz insanları o çemberin içine almamaktır. Kendi kendine mutlu olmaktır. Mutluluğu başka yerde aramamaktır. Elindekinin değerini bilmektir. Sen olmaktır. Biz olmamaktır.
--spoiler--
Kendi kendinin efendisi olmak. Uzun bir yol bu. Gerçekten kendin olmak var ya... işte bu yol, o yol... Çoğu zaman dışa bağımlı olduğumuzun farkına varmadan zamanımızı geçiririz...Takdir bekleriz çevremizden, yaptıklarımız alkışlanmalıdır... Hele çoğunluk alkışladıysa o yapılan doğrudur. Doğru nedir?...
insanın en ihtiyaç duyduğu kaynak Sevgidir...Ve Sevilme ihtiyacı; bizi dışa bağımlı kılar... Sevildiğimiz için dışa bağımlı değilizdir...O kaynağı kendimizde bulamadığımız için bağımlı hale geliriz. Oysa kaynak içimizdedir...
içimizdeki kaynak, kendi kendimizin trolü olmaktır.
--spoiler--