* tek başına yolda yürürken dışarıdan farklı bir şey farkedip onun üzerinden kendine espri yapıp gülmektir.
her zaman yanınızda birileri olmaz, bu da gülmenize engel değildir. **
saglikli oldugunuzun i$aretidir. kendi kendine gülebilen insan, gülmenin nekadar kolay elde edilebilen bir aktivite oldugunun farkindadir, illa birisi güldürmek zorunda degildir sizi. ayrica positif bir enerji verir, kendi kendine aglamakdan da kat kat daha iyidir.
daha önce yarıldığınız bir mevzunun tekrar akla gelmesi durumunda, bazen sümükleri bile püskürten gülme biçimidir.
ardından genellikle şu cümle duyulur;
-ay sinirlerim bozuldu...puahahahahhaa
devam eder..
böyle tipler genelde beni bulur hem de hiç haz etmediğim ama işe gitmek için binmek zorunda olduğum belediye otobüsünde olur. Sabahın 07.30'unda sırıta sırıta etrafa bakarlar ve gülerler. Hayır anlamıyorum bir gün sorucam embesil misin diye ama soruyu sorarken ben gülerim diye cesaret edemiyorum.
delilik melilik degildir. gayet normal insanlar bile kendi kendine gülebilir. insan tas degildir, düsünen bir varliktir. aklina komik birsey gelince gülebilir haliyle. ama bunu aliskanlik yapmamalidir, burasi tartismaya aciktir.
otobüs mülteci taşıyan kamyon gibiyse , oturduğunuz için kıskanılıyor ve cellat bakışlardan kaçamıyorsanız, ahhh üstüne bir de gülme krizi al sana , tadından yenmez. cep telefonunu kulağınıza dayayıp telefonda konuşuyormuş gibi yapmayı denemeden önce telefonu kapatın nacizane tavsiye, kulağınıza dayalıyken bir de zırıl zırıl ötmeye başlayınca deli gömleğini kendiniz geçirin, cellatlara izin vermeyin.
