kendi kendine ağlamaktan ne farkı olduğunu düşündüren hareket. bir köşeye oturup ağlayın, hemen insanlar toplaşır etrafınıza "ne oldu, niye ağlıyorsun?" diye. Ama kendi kendinize gülüyorsanız insanlar sizi "deli" diye yaftalar, halinize güler geçerler.
neden bu ayrımcılık biliyor musunuz? hiçbir insan kendinden daha mutlu birilerini görmeye dayanamaz da ondan. kıskançlık doğamızda var n'apalım.
çok çok kez gerçekleştiğim eylem. aklınıza yaşadığınız bir anı gelir ya da izlediğiniz bir video istemsiz gülersiniz. ama dışarıdan hoş görünmediği kesin.
yolda yürürken yada nerede olduğumun bir önemi yok aklıma bir şey geldiğinde ben bunu hep yapıyorum zira deli diye bakıyorlar böyle sanki hiç kendileri yapmamış gibi işte ona gıcık oluyorum. *
çokça yaptığım eylemdir. gülerken birisiyle göz göze gelirseniz ona güldüğünüzü zannedip alınabiliyor. O yüzden ya yere ya havaya bakıyorum ki iyice deli desinler.
yolda yürürken aklınıza bazen öyle anlar gelir ki , gülersiniz. etrafta olan bakışlara aldırmadan üstelik.
bir de benim ofiste çokça yaptığım şey aslında bu. girileri okurken ya da mesaj geldiğinde gülüyorum epeyce sırıtmış bir halde. müdürde yan yan bakışlar atıyor . neyse ki uzunca bir süreç var daha gelmesine izne çıktı. ben devam edeyim kendi kendime gülmeye.
tadını da çıkartmak gerek yahu.
En ciddi ve alakasız durumlarda geçmişte yaşananların akla gelmesiyle insanı yerin dibine girme isteği yaratan lanet durum (bkz: -noldu lan+ hiç ya öylesine-mal mısın ya)
