gereksizdir. fıkrayı zaten bildiğiniz için anlatma zahmetine girmeye gerek yok. sadece ismini söyleyip gülüyorum ben, zekalıyım tabii.
bir arkadaşım benden daha zekalı olduğu için fıkra isimlerini kağıda yazmıştı -baya uzun bir listesi de vardı- baştan sona okuyup okuyup gülerdi. hatta bazen parmağını listenin bir yerine rastgele getirip kendine küçük sürprizler de yapardı. herhalde böyle bir insan üç yüz yıl yaşar. benim ömrüm biraz daha az.
