aynanın karşısına geçip kendine açılamayacak kadar utangaç, narsist ve az biraz şizofren bir bünyenin yaptığıdır.
sevgili ben,
sana bu satırları bizim masamızdan yazıyorum. yıllardır bunu söyleyemedim sana, artık söylüyorum. bana aşığım ulan!!! hep korktum, ben bana söyledikten sonra gidip de bunları başka birine söylersem ve sonra da mahallede duyulur diye. kahve önünden geçerken bana olabilecek bakışları tahmin edebiliyorum. sanki onlar hiç kendiyle dertleşmiyor kendileriyle sevişmiyorlar, sanki onlar hiç masturbasyon yapmıyorlar, gel de anlat. ama artık dayanamıyorum, gittikçe büyüyor durduramıyorum. hani aynanın karşısında ilk kendimi gördüğüm an var ya, işte o andan beri aşığım ben bana. sevgilim, bilmiyorum hislerimiz karşılıklı mı* ama karşılıklı olsa da olmasa da benim sevgim değişmeyecek bunu böyle bileyim. sen bu satırları okurken ben senin olduğun, yani olduğumuz yerde olacağım, uzaklarda arama. cevabın evetse, sağ elimle sol elimi tut, değilse al silahı çek vur kendini.
baskasinin agzindan kendine ask mektubu yazilir, sinifta kimseler yokken kendi sirana koyulur, dersin baslamasina yakin sinifa en son gelinerek, bunu kim yazdi diye bagrilir.
