bir kereliğine dahi olsa her insanın bir şekilde yaşaması gerektiğini düşündüğüm durum. kendi gemimin kaptanı olduğum ilk işim seyyar satıcılık oldu. zamanında hiç alakam dahi olmaz, bana göre değil dediğim bu işten deli gibi paralar kırdım açıkçası. sonra iş tatlı gelmeye başlayınca uzun bir süre devam ettim ve özel bir sebepten ötürü bırakmak zorunda kaldım. aslına bakarsanız yine de bir yere kadar sürecekti bu iş çünkü cidden bu işte profesyonelleşmek bana göre değildi. sadece hem eğlenip hem de o sıralar yaşıtlarımın hatta daha büyüklerimin çalıştığı garsonluk ve benzeri işlerden daha iyi şartlarda çalışıp, daha çok para kazanıyordum ve sırf bu yüzden devam ediyordum. bu işin bana olan katkılarından biri de esnafla iletişimi öğrenmem oldu.
diyeceğim o ki gelecekte çoğumuz gibi ben de profesyonel anlamda bir patron altında çalışacağım ve bu kesin gibi. ancak yaşınız daha küçükken ve kanınız henüz deliyken bahsettiğim şekilde olan işlere atılın derim. kaybedecek bir şeyiniz yok çünkü ve neredeyse sermayesiz yahut çok ufak bir sermaye ile kendi işinin patronu olacağın o kadar çok iş fikri var ki. şimdi deseler yine aynı şeyi yapar mısın, açıkçası yapabilirim sanırım.
Bazı yanlarıyla güzeldir fakat bazı yanlarıyla acı çektirir. Kendi işinin patronuysan çalışma saatlerini sen belirlersin ve para akışını sen sağlarsın. Zordur ama başkasının yanında çalışmaktan zor değil ama kendince zordur.
eğer oturmuş bir işiniz, sizi mutlu edecek bir geliriniz varsa tadından yenmeyecek iştir. kimse size karışamaz, istediğiniz zaman çıkıp gelebilirsiniz, bir nevi özgürsünüzdür.
