insanin düşlerinde bile yenilmesi durumudur. o kadar dipte, o kadar umutsuz, o kadar karamsardır ki hayallerinde bile basarısız olur kendini aşamaz ezilir özgüveni yoktur olsun ister yapamaz. zaten insan önce hayal kurabilmelidir, ancak hayalgücü geniş olanlar kazanmaz mı? ama bu insan basarısızdır istemesede oyledir..
(bkz: yaralısın ve yaralı kalacaksın)
insanların hayal etme yetisini bile yitirmeye başladığı bu devirde en azından hala düşleyebildiği için şanslı olduğunu söyleyebileceğimiz bir kişinin düşlerine sahip çıkamamaya, onların kölesi olmaya hatta belki de bu düzene uyarak düşlerini kaybetmeye başlaması sonucu içine düştüğü durumdur.
başkalarının düşlediklerini yaşamaktansa, düşlerini gerçekleştiremesede kendi düşlerinin sahibi olan, o düşler için mücadele eden ve bu uğurda yenilen ama asla yenilgisinden utanmayan insanın içinde bulunduğu durum.
hemen her insan içinde bulunduğu kendini farklı hissetme durumu. ne kadar kötü olursan ol yada ne kadar başarısız, kendine göre hep en iyisindir, hep bir umut vardır ve tam olarak bitmemiştir.bunun gibi bi şey...
genellikle burnunun dikinden vazgeçmeyen ve daima en zoru isteyen insanların yaşayacağı durumdur... onun için önemli olan, kendi hayallerinin peşinden koşmaktır, başkalarının dayatmaları değil... devrik olsa da kraldır, kimsenin olmasa bile kendisinin kendine saygısı vardır... ne demiş cesar amcamız; 'roma'da ikinci adam olmaktansa, bir dağ köyünde birinci adam olmayı tercih ederim...'
