Tam olarak nefret etmek değil de sevmemek diyelim. Kutlama, hediye verilmesi, güya habersiz sürpriz yapılması vs. sevmiyorum. içimden gelmiyor nedense. Böyle bir ben mi hissediyorumdur.
bende yillardir nefret ederim.herkes bir yapmacik bir guleryuzluluk falan hepsi sahte duygular.
dogumgunumde nedense hep kotu seyler olur ve her dogumgunum geldiginde icimi korku kaplar.
kimseden kutlama hediye falan beklemem ailem bile kutlamaz hicte umrumda olmazz...
Yıl 2002 sonbahar yaklaşmış yağmur yağıyor edirneye benim bir sonraki gün doğum günüm var yatıyorum ama gram uyku yok heyecandan dayım gelecek bana araba getiricek ve ben o arabayı süreceğim birlikte süreceğiz ayrıca 2 yıl olmuş görmemişim çok özlemişim dayımı içim içime sığmıyor sarılmak istiyorum doya doya tam uyumak üzereyken salondan bir telefon çalıyor arıyan dayım ama 12de aramaz dayım diyorum telefonu alıyorum ve anneme götürüyorum annem iki dakika içinde hüngür hüngür ağlamaya başlıyor ne oldu anne dediğim zaman dayımın vefat etmiş olduğunu söylüyor ve ben o an yıkılıyorum doğum günümde birlikte araba süreceğim dayım artık morgta buz gibi yatıyor ve arabayıda unutmamış arabasının torpidosunda buluyorlar hala saklarım arabasını huzur içinde yat dayım.
eşimin annesinin ölüm yıldönümü ile doğum günüm aynı gün. nişanlıyken ilk ve son kez kutlamasına müsade ettim bir daha kutlamasına müsade etmek içimden gelmiyor.
