Kendi dini ne lan? Kendi kaşı, kendi gözü gibi. Kaşla doğarsın ama, din sonradan enjekte edilir. Sende bir bakarsın ki: tersanelerde ölen gariplerimi, sigortasız çalıştıranlar dindar, göçük altında cesedi günlerce çıkartılamayanlara, tazminat değil kan parası verenler dindar, beş vakit ibadetten başını kaldıramadığın için, bin yılın bütün buluşlarını yapanlar gavurlar, sana da kala kala ortadoğunun bekçisi olmak kalır. Kim yapmış seni bekçi?
Küresel sermaye. Peki sen kimsin? Müslüman. Bu kadar acı yetmez mi?
kendisi aşağılık olan insandır, bakara suresinde ki 256. ayeti okumamış cahildir.
Dinde zorlama yoktur. Artık doğru ile yanlış birbirinden ayrılmıştır. Şeytanın yoluna uymayı reddedenler ve Allaha inananlar, hiçbir zaman kopmayacak en sağlam dayanağa tutunmuşlardır. Allah her şeyi işitendir, her şeyi bilendir.
bütün dinlerde, inananlara, kurtuluşu dilemek ve bunu allah'tan beklemek, kurtuluşa ya da cennete ulaşmak için allah'ın rızasını kazanmak için elinden geleni yapmak varken,
hangi inanan bir başkasını inancıyla kınama hakkını kendinde bulabiliyor?
ya da inançlı olmakla böbürlenebiliyor?
elinden geleni yaptığına inanan insanın bile bunun takdirini allah'a bırakma tevazusuna sahip olması gerekirklen,
ne tür bir inanan başka bir insanı inancıyla "yargılama" hakkını kendisinde bulabiliyor?
oysa inanan insanın tek dileğinin "allahım, onu da kurtar" olması gerekirken...
BAKARA (171) : inkar edenleri imana çağıran (peygamber) ile inkar edenlerin durumu, bağırıp çağırmadan başka bir şey duymayan hayvanlara seslenen (çoban) ile hayvanların durumu gibidir. Onlar sağırdırlar, dilsizdirler, kördürler. Bundan dolayı anlamazlar.
NAHL (105) : Yalanı, ancak Allahın âyetlerine inanmayanlar uydurur. işte onlar, yalancıların ta kendileridir.
ÂL-i iMRÂN (90) : Şüphesiz iman ettikten sonra inkar eden, sonra da inkarda ileri gidenlerin tövbeleri asla kabul edilmeyecektir. işte onlar sapıkların ta kendileridir. (164) Andolsun, Allah, müminlere kendi içlerinden; onlara âyetlerini okuyan, onları arıtıp tertemiz yapan, onlara kitab ve hikmeti öğreten bir peygamber göndermekle büyük bir lütufta bulunmuştur. Oysa onlar, daha önce apaçık bir sapıklık içinde idiler.
CiN (15) : Hak yoldan sapanlara gelince, onlar cehenneme odun olmuşlardır.
