12 eylül 1980 darbesi öncesinde, (2010'daki değil)
"...insanlık, askerle medeniyet ve umrana tırmanır. Fetihler ve sonra kültür akımları, onun sancağı ve mızrağıyla her tarafa ulaşır ve bu sayede yeni yeni medeniyetler doğar; yeni yeni iklimler aydınlığa kavuşur. Sonra taşıyıp geliştirdiği her şeyi, emniyet altına alma ve koruma da yine kendisine düşer. An olur, bir sel gibi çağlar, bir tufan kesilir, temizler her tarafı. Gün gelir buharlaşır, bir sıyanet bulutu kesilir milletin üstünde. Sığmaz kabına ve bir çığlık olup kıtadan kıtaya yayılır. Denizler gibi kükrer. Dağlarla pençeleşir, stepleri aşar, Çin Seddine ayak öptürür. O, kendini yerin tek varisi bilir ve gözü dünya hâkimiyetindedir. Gün doğusundan gün batısına kadar bizimdir sözü onda idealleşir ve bu uğurda ölüm, hayatın en tatlı gayesi ve en sevimli neticesi haline gelir ..."
sonrasında,
"Ve, işte şimdi, binbir ümit ve sevinç içinde, asırlık bekleyişin tuluû saydığımız, bu son dirilişi, son karakolun varlık ve bekasına alamet sayıyor; ümidimizin tükendiği yerde, Hızır gibi imdadımıza yetişen Mehmetçiğe bir kere daha selam duruyoruz."
olarak ifade edilmiş olan,
2003 yılında kimilerinin, "Paşam, bu ülkenin sizin gibilere ihtiyacı var" gibi methiyeler düzerek ima ettiği,
ve bizi yakın tarihimizde yaşanan olayları gözden geçirip derin derin düşünmeye sevk eden slogan.
eminim vicdan azabı çeken askerlerdir. onca suçsuz insanın ölümüne sebep olmuşlardır üstleri emir verdiği için. yazık. ne gençler heba oldu bir kaç şerefini dürttüğüm yüzünden.
