"akıl ve özgürlüğü" ön plana çıkararak gerçekte islamiyete yakınlaşmaktır. ya da bunun tersi olarak islamiyeti özünde yaşayarak kemalizmin doğrularını keşfedebilmektir.
bunu büyük bir tehlike olarak görenler *;
islam kisvesine büründürülmüş atatürk düşmanlığı yaparak, inançları eksik kişilere çok daha kolay empoze edilebilmekte.
inançları oturmamış ve bilinçlenmemiş kişiler ele geçirebileceğiniz yerlere ne kadar çok serpiştirilirse o kadar başarılı olunur.
akıl ve özgürlüğe dair ise;
--spoiler--
insan, ilâh değil, Allah'ın halifesidir. Söz konusu bu halifelik, emredenin Allah ve emredilenin de insan olmasını gerektirir. Yine bu halifelik, halife olanda iki şartın bulunmasını zorunlu kılar:
Akıl ve özgürlük.
işte insanın kendisiyle üstün kılındığı -ve diğer bütün mahlûkatın yüklenmekten korktuğu-
emanetin özünü bu ikisi (akıl ve özgürlük) teşkil eder:
"Biz emaneti, göklere, yere ve dağlara teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten çekindiler, (sorumluluğundan) korktular. Onu insan yüklendi." (Ahzab: 72).
özgürlük ve akıl, sorumluluğun ve teklifin temelidir. Bu, Allah'ın insanı üstün kılmasının bir eseridir: "Biz, hakikaten insanoğlunu şan ve şeref sahibi (üstün) kıldık." (isrâ: 70). Bu üstünlük, insan fiili için, Allah'a kulluk ile isyanı bilinçli olarak seçmeye dayanan bir hedef getirir.
kul Allah'a ancak,
"yüksek derecede muktedirliğe ve özgürlüğe sahip olduğunda yaklaşabilir."
Ve kulun önünde, yoluna çıkacak zorlukların üstesinden gelecek başka hayır kapıları açılır.
islam ümmetin özgür olmasını gerektiriyor. Üstelik cüz'î olarak değil, hayatın bütün yönlerini kapsayacak şekilde. Çünkü aklın, özgürlüğün ve ilmin yokluğu durumunda, bütün şer'î sorumluluklar düşer.
--spoiler--
