dahilindekilerin düşünceleri biraz garip. korkutacak kadar garip hem de. gözünü kan bürümüş dinci çok gördüm de, gözünü kan bürümüş kemalist yeni yeni görüyorum. hayır yıllardır kemalizm devletin ideolojisi olmasa gam yemeyeceğim. karşı olanları atatürk düşmanı sanan gerizekalılar yakmaktan kırmaktan başka bir şeyden bahsetmez olmuş. şerefsizlik sanıldığı gibi bir şey değil. ideolojiyle şerefsiz olunmaz. şereflilik de atatürkçülükle müslümanlıkla olmaz gülüm.
bu sistemin bizzat atatürk tarafından uygulandığını sanan, atatürk'ün hiçbir makyevelist politika izlemediğini iddia eden denyoların bana açıklamasını istediğim atatürk beyanatlarından biri de şu:
"Birer haftada bir günlük tatil hem sıhhatiniz için, hem de din gereği olarak lüzumludur. Biliyorsunuz ki, şeriatte Cuma namazından maksat herkesin dükkânlarını kapatarak, işlerini bırakarak bir arada toplanmaları ve islâmların topluma ait meseleler hakkında dertleşmeleri idi. Cuma günü tatil yapmak şeriatın da emri gereğidir."
milliyetçiliği yok ederek, t.c. topraklarında yaşayan vatandaşların birbiri ile olan ''ulus bağı''nı ortadan kaldırarak; ülkeyi babalar gibi satarak kurda kuşa yem etmek isteyenlerin, yani kurtuluş savaşında kaybedenlerin intikam almak için bulduğu yeni (pek de yeni değil) stratejileri olan haçlı irtica doğrultusunda yaratılan traji-komik iddialarının sözcüsü olan sabah gazetesi ve benzer medyanın yazarlarının açıklamalarına muhtaç olmayan ideolojidir.
bu ideoloji zamanında açıkça ülkeyi parçalamak üzere ''bilfiil işgal etmiş'' olan ülkelerin karşısına çıkmış, onları yenmiş, ve bağımsız bir ülkeyi kurmuştur; yani emperyalizme karşıdır, dolayısı ile zaten günümüzde, bizi daha o zaman parçalamayı denemiş ve yenilmiş devletlerin temsil ettiği ''çok uluslu sermaye''nin içimizdeki sözcüleri tarafından desteklenmesi beklenmeyen ideolojidir.
tekrar tanımlanması gereken o kadar şey varken laiklik, kemalizm, atatürkçülük gibi ''tanımı belli'' kavramlarla uğraştırılmamızın nedeni tam da budur; batı'nın kurtuluş savaşının intikamını alma kararlılığı ve yerli işbirlikçilerin traji-komik çabaları.
kemalizm, atatürkçülükle aynı şey değildir. atatürkçülük, hayatı boyunca makyevelist politikalar izlemiş bir lideri 6 ilke etrafında toplamaktır. ki bunlardan birinin devrimcilik olup, diğer ilkelerden hiçbirinde bir devrime gidememesi de ayrı bir komedi. kemalizm, atatürkçülüğün bir devlet ideolojisi olarak benimsenmesidir. atatürk'ün yaptığı bir şey değildir. çünkü kemalizm'de lenin'e yoldaş denirken halka dinimizde cumalar şöyle şöyle önemlidir bu günü tatil yapmanız çok iyi olmuş demez bir lider.
Kemalizm Anadolu'da yaşayanların (etnik kökenlerinin ve dinlerinin) hepsinin üstünde ulusal bir Türk kimliği görür. Devletin varlığını ve birliğini bu kimliğin geliştirilmesinde bulur. Atatürk milleti şöyle tanımlamaktadır:
-Bir insan topluluğunun millet sayılabilmesi için "zengin bir hatıra mirasına, birlikte yaşamak hususunda ortak istekte samimi olmaya, sahip olunan mirasın korunmasını birlikte sürdürebilmek konusunda iradelerin ortak bulunmasına, gelecekte gerçekleştirilecek programın aynı olmasına, birlikte sevinmiş, birlikte aynı ümitleri beslemiş olmaya" ihtiyaç vardır, işte bu ana şartları taşıyan bir insan topluluğu millet sayılır.
yine mücadele etme zamanıymış. peki edelim de kime karşı edelim? kemalizmin düşman bulma ihtiyacını anlamak lazım diye düşünüyorum. çünkü milliyetçilikler kendini karşı taraf üzerinden kurarlar. eğer ortada bir tehdit algılaması varsa, insanların o tehdit karşısında birlik olmaları kolay olur devletün bekaasu açısından. bu bakımdan bakarsak, yıkılan bir osmanlı imparatorluğunun külleri üzerine inşa edilen bir türkiye cumhuriyeti ' nin kendisini dağılma korkuları üzerine ve ordu- militarist yapı içinde kurduğu gerçeği gözümüze çarpar. hani tanzimat ve ıslahat fermanlarıyla durumu kotarmaya çalışan osmanlı' da, bu hareketler nasıl ki bir ilerleme hareketi olsa da günümüz ulusalcıları tarafından ''osmanlının yıkılmasını hızlandıran'' faktörler olarak lanse edilmiş hale gelip durum karmaşıklaştıysa, kemalizmin türkiye' ye özgü olması onu tüm dünya uluslarının bir izm olarak kabul edip yaşayabilecekleri anlamına gelmez. çünkü kemalizm 3. bir yol olmaktan çok uzaktır. kemalizm, devleti hızla kalkındırma ve toplumu değiştirme amacı güden bir harekettir. toplumu dönüştürürken kullandığı yegane argüman laikliktir. istiklal mahkemelerinde sallandırılan başlar, kapatılan tpcf ve scf, atatürk' ün laikliği kullanarak rakiplerini tasfiye ettiği bir sürece denk düşerler. bugün hala kemalistlerin, o dönem tpcf ve scf sini şeriatçı sanmaları vahameti buradan kaynaklanmaktadır. aynı şekilde, menemende afyon çekerek şeriat isteriz diye bağıran afyonkeşler kubilay' ı şehit ettikleri için o afyonkeşlerin şeriatçı diye anılması da o geyikten kaynaklanmaktadır. hatta nutuk' u açıp dikkatlice okursanız, nutuk' ta terakkiperver fırka için hain denildiğini görüp atatürk' ün oportünizm ile rakiplerini tasfiyesini anlarsınız.
bu geyik hala da bitmemiştir. yapılan her türlü olayı dincilere bağlama ve bu sayede aslında kendi içinde tutarlıymış gibi lanse edilen halbuki felsefi bir birikim ve temeli olmayan laikliğimizi; kendi siyasi yaşamının devamı için değiştirilemez ve geliştirilemez bir dogma olarak kabul etme durumu ile hala karşı karşıyayız. biz buna laikçilik demekteyiz. tanrının varlığı ya da yokluğu üstüne bir doktrini olmayan, yaşam bakışı, evren, hayvan sevgisi böcük sevgisi üzerine bir paradigması bulunmayan kemalizmin;
- bunlar şeriatçı, öyleyse ben bunları tasfiye etmeliyim! pragmatizmiyle iktidarı nasıl ele geçirmeye çalıştığını hala da görmekteyiz zaten.
halbuki kendileri başa gelse, insanlara yeni bir takım felsefi görüşler enjekte edecekleri yok, ve hatta türkiye' de yaşayan azınlıklara (türkiye deki azınlıklar dinsel azınlık anlamına gelir) onlar azınlık bile olsalar, onları müslüman olmadıkları için suçlayan bir bakış açısıyla bakmaya devam edecekler, fener rum patrikhanesini bile tehdit olarak içselleştireceklerdir. ve bu sayede kendi gereksiz savunma kalkanlarını bahane ederek, rakiplerini tasfiyeye çalışacaklardır.
uğur mumcu mesela benim çok saydığım bir isimdir, çok büyük adamdır vesselam. ama yanlış bilgi veriyor burada. 49 yılında chp din derslerini kabul etti yıkıldı falan diyor. halbuki 1930 belediye seçimlerinde atatürk, chp de ismet paşaya muhalif olan 70 milletvekilini fethi okyara verip,
sadece 32 yerden aday göstereceksin seçimlerde dediği halde, fethi okyar o 32 yerden tam tamına 30 unu kazanınca atatürk, halkın desteğini alamadığını anlamış ve mecliste çoğunluğu sağlayıp başa gelemeyeceğini anlayınca scf yi kapatması için okyar a telkinde bulunmuş ve bu isteği hemen kabul edilmiştir. ondan sonra da atatürk' ün laiklik konusundaki tutumunu gördük zaten.
aslında şu da var, linkte uğur mumcu demiş ya, tarikat cemaat falan anlatmış. ben şöyle diyeyim, tek parti zaten din dersini kabul etsin ya da etmesin, dibe gömülmeye mahkumdu. en baştan halkın desteğini almamışlardı çünkü. kaldı ki 46 seçimlerinde açık oy gizli sayımdan kaynaklanan temsil garabeti de es geçilmiş. tek parti ne yaparsa yapsın demokrat parti karşısında hezimete uğramaya mahkumdu. kemalistlerin bilmediği ya da görmek istemediği gerçek işte budur.
atatürkçülüktür. atatürk ün ilke ve inkılaplarına bağlı olmak ve onu geliştirmek için elinden geleni yapmayı gerektirir. her zaman ilim ve fenin önderliğinde gelişmenin doğru olduğunu savunan düşüncedir. bölücülüğe, teröre ve bunun gibi olumsuz faaliyetlere karşı tutunabileceğimiz en sağlam dallardan bir tanesidir kemalizm. bundan dolayı kemalizm avrupa devletleri tarafından çökertilmeye çalışılmaktadır fakat türk milleti bu oyunlara göz yummayacaktır.
aslında olmayan ideoloji. şöyle ki bir siyasi akım, eğer evrensel değilse,sonuna -izm eki eklenemez, eklenirse bile,''kendimiz çalarız, kendimiz oynarız'' durumuna düşeriz.
-örnek; faşizm-faşist komunizm-komunist-
bu iki örnekteki, faşizm ve komunizm,ideolojileri evrenseldir, ve bu görüşten birisine sahip çıkan insanlara, faşist yada komunist denmektedir, dünyanın herhangi bir yerine, gittiğiniz, bu iki görüşten hangisine sahip çıktığınızı söylediğiniz zaman, karşınızdaki insanın kafasında bir şey oluşur, ''ben kemalist'im'' cümlesini kurduğunuz zaman, (türkiye'nin %50'si de anlamaz)karşınızdaki insanın kafasında bir şey canlanmayacaktır.
ayrıca kelime itibari ile,dünyaya açılmaya hazır bir ideoloji değildir, eğer ideoloji isimleri, bu kadar şahıslara dayandırılsaydı,böylesine evrensel olabileceklerini sanmıyorum,(bildiğim bir tek mao(cu) ideolojisi var,(onun da bugüne kadar kaç kişi tarafından sahiplenildiği ortadadır)onun haricinde, isim bazında bir ideoloji bilmiyorum.
bir zamanlar moda olan bir akımdı. tüm ...izm'ler gibi. tabi ki de bu modalığının geçmiş olması atatürk düşmanı olduğumuz anlamına mı gelir? asla. atatürk'e kurban olalım biz. kurban olsun tüm türk halkı. fakat ...izm'ler can çekişip de öleli çok oldu.
şimdi, evine götürebileceği bir lokma ekmeğin derdinde millet. hepsi bu.
günümüzde devrimci solun mahir çayan'ın konuya bakışını eleştirerek kemalizm hakkındaki tezlerini benimsediği ibrahim kaypakkaya der ki:
"1- Kemalist devrim, Türk ticaret burjuvazisinin, toprak ağalarının, tefecilerin, az miktardaki sanayi burjuvazisinin, bunların üst kesiminin bir devrimidir. Yani devrimin önderleri, Türk komprador büyük burjuvazisi ve toprak ağaları sınıfıdır. Devrimde, milli karakterdeki orta burjuvazi önder güç olarak değil, yedek güç olarak yer almıştır.
2- Devrimin önderleri, daha anti-emperyalist savaş yıllarında iken itilaf emperyalizmi ile el altından işbirliğine girişmişlerdir; emperyalistler Kemalistlere karşı hayırhah bir tutum takınmış, bir Kemalist iktidara rıza göstermeye başlamıştır.
3- Kemalistler, emperyalistlerle barış imzaladıktan sonra bu işbirliği daha da koyulaşarak devam etmiştir.
4- Kemalist hareket, özünde «işçilere ve köylülere, bir toprak devrimi imkânına karşı» gelişmiştir.
5- Kemalist hareketin sonucunda, Türkiye'nin sömürge, yarı-sömürge, yarı-feodal yapısı; yarı-sömürge ve yarı-feodal yapı ile yer değiştirmiştir; yani yarı-sömürge ve yarı-feodal iktisadi yapı devam etmiştir.
6- Sosyal alanda, eski milli azınlıklara mensup komprador büyük burjuvazinin ve eski bürokrasinin, ulemanın hakim mevkiini, milli karakterdeki orta burjuvazi içinden palazlanan ve emperyalizmle işbirliğine girişen yeni Türk burjuvazisi, eski Türk komprador büyük burjuvazisinin bir kesimi ve yeni bürokrasi almıştır. Eski toprak ağalarının, büyük toprak sahiplerinin, tefecilerin, vurguncu tüccarların bir kısmının hakimiyeti devam etmiş, bir kısmının yerini yenileri almıştır. Kemalistler, bir bütün olarak, milli karakterdeki orta sınıfın çıkarlarını temsil etmemekte, yukardaki sınıf ve zümrelerin menfaatlerini temsil etmektedir.
7- Politik alanda, hanedanlık çıkarları ile birleştirilmiş olan meşrutiyet idaresinin yerini, yeni hakim sınıfların çıkarlarına en iyi cevap veren idare, burjuva cumhuriyeti almıştır. Bu idare, sözde bağımsız, gerçekte siyasi bakımdan emperyalizme yarı-bağımlı bir idaredir.
8- Kemalist diktatörlük, sözde demokratik, gerçekte askeri faşist bir diktatörlüktür.
9- «Kemalist Türkiye bile, gittikçe daha çok bir yarı-sömürge ve gerici emperyalist dünyanın bir parçası haline gelerek nihayet kendini ingiliz-Fransız emperyalizminin kucağına atmak zorunda kalmıştır.»
10- Kurtuluş Savaşı'nı takip eden yıllarda, devrimin baş düşmanı Kemalist iktidardır. O dönemde komünist hareketin görevi, hakim mevkiini kaybeden eski komprador burjuvaziye ve toprak ağaları kliğine karşı, Kemalistlerle ittifak değil (böyle bir ittifak zaten hiç bir zaman gerçekleşmemiştir), komprador burjuvazinin ve toprak ağalarının bir başka kliğini temsil eden Kemalist iktidarı devirmek, yerine işçi sınıfı önderliğinde ve işçi-köylü temel ittifakına dayanan demokratik halk diktatörlüğünü kurmaktır."
- resmi ideolojidir.
- sıkı müminleri olan bir nevi modern dindir.
- jakobenciliktir.
- tepeden inmeciliktir.
- halksız demokrasiciliktir.
- pozitivizmdir.
- halkları yok saymadır.
edit: hadi la kızmayın, aynı zamanda şapka devrimidir.
edite de edit: Anlayamayanlar için açıklama yapma ihtiyacı hissettim. amacım eksi verenlerin daha rahat eksi vermesidir. böyle zorlanıyor olabilirler.
-resmi ideolojidir çünkü en basitinden meclis açılış yeminine bile sirayet etmiştir.
- sıkı müminleri olan bir nevi modern dindir çünkü, eleştirenler kafadan "hiçbir şeyi bilmiyor" olarak görülmekte, "atam sen kalkta ben yatam" diyenler ise nurlanmış görülmektedir. "mustafa kemal ne eylemişse güzel eylemiş" demenin "muhammed ne eylemişse güzel eylemiş" le ne farkı var?
-jakobenciliktir ve tepeden inmeciliktir. dar bir elit grubun kafasındaki projeleri uygulamasından ibarettir. iyi ve ya kötü halka sorulmamıştır.
- halksız demokrasiciliktir çünkü tek parti dönemi uzunca sürmüş, Mustafa Kemal eliyle kurdurlan partilere halk akın edince, bu partiler kapatılmıştır.
-pozitivizm olduğunu zaten kemalistler bile kabul etmektedir. açmıyorum
-halkları yok saymadır. tüm halkları türk olarak görmedir. "tek dil, tek millet" tir.
Kemalizm, emperyalizmin işgali altındaki bir ülkenin devrimci-milliyetçilerinin bir milli kurtuluş bayrağıdır. Kemalizmin özü, emperyalizme karşı tavır alıştır. Kemalizmi bir burjuva ideolojisi, veya bütün küçük-burjuvazinin veyahut asker-sivil bütün aydın zümrenin ideolojisi saymak kesin olarak yanlıştır.
Kemalizm, küçük-burjuvazinin en sol, en radikal kesiminin milliyetçilik tabanında anti-emperyalist bir tavır alışıdır. Bu yüzden, Kemalizm soldur; milli kurtuluşçuluktur. Kemalizm, devrimci-milliyetçilerin, emperyalizme karşı aldıkları radikal politik tutumdur. [10]
Ülkede, kendi solunda, emperyalizme karşı hiçbir devrimci, ulusal-radikal sınıf hareketi olmadığı, dünyada, bugünkü gibi milli kurtuluş savaşlarının destekçisi bir dünya sosyalist bloğunun olmadığı bir evrede, emperyalizme karşı, dünyada ilk muzaffer olmuş bir halk savaşını veren radikal-milliyetçiler, bu bakımdan, ülkemizin -kökeni Osmanlı alt bürokrasisinin ilericiliğine dayanan- bir orjinalitesidir. Kemalistler için ülkemizdeki, asker-sivil aydın zümrenin jakobenleri diyebiliriz.
Özetle söylersek:
Bu dönemi üç evrede özetleyebiliriz:
1) 1923-32 Dönemi: Ülkenin bağımsız, ekonomisinin ise bir milli tüketim ekonomisi olduğu evre.
Bürokrat-burjuvazisinin doğuş evresi. Bu evre, yönetimde Kemalistlerin en ağırlıkta olduğu evredir.
2) 1932-42 Dönemi:Bu evrede, bürokrat-burjuvazinin, ticaret burjuvazisi ve de yabancı tekellerle birleşip yavaş yavaş tekelci-burjuvaziye doğru dönüşmeye başladığı evredir. 1932 Dünya krizinin oluşturduğu ekonomik sarsıntıdan bu zümre geniş ölçüde istifade etmiş ve palazlanmaya başlamıştır. (Bkz, 1932 Milli Korunma Kanunu, Savunma).
3) 1942-50 Dönemi: Savaş yıllarında özellikle Saraçoğlu döneminde, Saraçoğlu yönetiminin fiyatları serbest bırakması, ülkede dört nal bir enflasyon yaratmış, Marshall, Truman yardımları paravanası altında, Amerikan emperyalizmi ülkeye iyice girmiş ve yabancı sermayeye geniş imtiyazlar sağlanmıştır. (Ülkenin sömürgeleşme sürecinin başlaması).
bir ideolojinin kanatları altında kendine yer edinmeyi seçmelerine karşın bu fikiri anlamaya ya da ideolojilerin amaçladıgı anlamda anlamayı istemeye çok uzakta olan insanlara karşı ne kadar bir şeyler söyledimse, her seferinde onların - elbet bence- haberdar olmadıkları ideoloji ve peygamberlerine karşı saldırıyormuşum gibi davrandılar ki, o yüzden bir türlü bu ideolojinin gerçekten de karşısında oldugumu anlatamadım...
türk peygamber de olsun ister öğretmenlerimiz- mi?
sol görüştür. devrimci solun en büyük teorik önderlerinden ve sosyalizm savunucusu mahir çayanın kesintisiz devriminden şu sözlerle kemalizme bakılmalıdır:
"Kemalizm, küçük-burjuvazinin en sol, en radikal kesiminin milliyetçilik tabanında anti-emperyalist bir tavır alışıdır. Bu yüzden, Kemalizm soldur; milli kurtuluşçuluktur. Kemalizm, devrimci-milliyetçilerin, emperyalizme karşı aldıkları radikal politik tutumdur"
