tam olarak ne işe yaradıklarını çok merak ediyorum.
kenarda dururlar, halka tepeden bakarlar, sürekli eleştirirler.
icraat olarak hiç iş yapmazlar. taşın altına elini sokmazlar.
her zaman doğruları bilirler ancak fikir, proje, strateji üretmeye gelince ortaya bir düşünce ortaya koyamazlar.
başı sıkışınca müslüman olsa şunu yapardı derler.
anlamadıkları nokta; müslüman yok, sen varsın. sen yapacaksın.
ama kendileri de çok iyi biliyor ki, kendi canları tatlı ve ümmetten daha kıymetli.
kimseyi kendisiyle eş değerde göremezler. çünkü kendisi herkesten üstündür.
o köşesinde zemzemi yudumlasın, vatanı milleti eleştirsin, aşağılasın, sonra müslümanlar insan kesince iyi oldu desin.
muhammed dirilse, ilk seni asar. irinden farkınız yok.
mecliste muhalefetin verdiği ve buruşturulup çöpe atılan önerge sayısından haberi olmayan bir adet kereviz beyanı.
kemalistler ne işe yarar bilmem, kime kemalist denir onu hiç bilmem ama eleştiri de dikkate alındığı sürece gayet yapıcı bir şeydir.
ve ayrıca muhalefet kavramı işleyen demokrasilerde iktidar kadar önemlidir.
eleştirilince sikilmiş bıldırcın gibi çıldırmaya gerek yok. bir kulak kabart ne diyor bu adam, haklılık payı var mı, yanlış yapıyor olabilir miyim diye.
çok mu zor?
hainliği ayağa düşürdüğünüz gibi vatanseverliği de ayaklar altına aldınız.
ben sana sorayım, sağa sola beton dökmekten, halkı vergilerle boğmaktan, ona buna efelenmekten ve sürekli geri adım atmaktan başka sen ne sikime yararsın?
halep'e ağlayıp putin ile masaya oturan, amerika'ya sövüp putin'e güzelleme yapan kitleden de ancak bu çıkıyor tabi.
Ülkeyi şeriattan veya kurmaya çalıştığınız islam devletinden uzak tutmaya çalışıyor. Ortadoğu ülkelerine bakıyoruz, hepsi kan gölü. Acaba neden hepsi kan gölü? Ortak özellikleri neler?