Kimse fikri bilmem ne diye üstün olamaz. illa birileri üstün olacaksa akıllılar, adiller ve çalışkanlar üstün olur. E bunlara göre Mustafa Kemal de bunları öğütlediği için kemalistler üstün olamaz mıydı? tabii ki olurdu. Amaa gel gör ki; kemalistliği de gösterdiği yolu da amacından saptırdılar.
bak doktorlara, hakimlere, savcılara, üst düzey bürokratlara çoğu kemalisttir. Bu zeka ile alakalı. Hiç melül melül bakan koyunla, keskin bakan kartal aynı kefeye konulur mu?
kafan çalışmıyorsa, aklının ermediği konuları kahvede abilerinle yap. Ülke kemalist kafayla kuruldu, şimdi sen kalkıp kuruculardan iyi biliyoruz dersen bende sana şöyle söylerim.
+ o zaman deden kursaymış başka kafayla yönetilseydin yarraam.
ak sarayda yaşayan onlar, apartmanda yaşayan ben; milyon dolarlık rant ihale kovalayan onlar, ay sonunu zor getiren ben... sonra gene kemalist, elitist, seçinkci, darbeci olan ben ama onlar demokrat halk insanı.
edit: öküzlüğü kutsayıp "ama halk böyle istiyor" diyerek ayaktakımlığını başımıza çıkartıp yücelten solcu-liboş yetmez ama evetçi godoş takımının da ayrıca mınakoyayım, ortaya çıkan bu tabloda sizin de imzanız var çünkü! hepinizin allah belasını versin o.ç'ler.
Somada halka yumruk atan, millete gavat, ulan, capulcu diyen ak partili milletvekilleri ve başkanları degildi tabi. Tabi tabi siz kendiniz paralel ülkede yaşiyornuz galiba ama her begenmediginize paralelci dersiniz komikler sizi.
evet pek tabi ki de biz aydın ve çağdaş kemalistler tezek kokan koylu çomarlardan üstünüz. bu tartışılmaz ve su götürmez bir gerçektir siz oturup atamın gazınızı almak için söylediği bir iki sözle kendinizi avutun.
köylü milletin efendisiymiş, hıh kıçımın efendileri.
bunlar hem öldürüp hem halkın boğazına bıçağı dayayıp hem de masum, mazlum rolü yapanlardır. allahtan bir avuçlardır. azınlığı çoğunluk gibi göstermekte de üstlerine yoktur. ama yemiyor halk efenim. koyun moyun bahane, önceden halkı koyun yerine koymayı başardılar şimdi yapamıyorlar nereden nasıl vursak diye ortada dolanıyorlar. bir şey yapamayınca da "koyun" diyorlar kendilerini rahatlatmak için, çaresizlik, tükenmişlik, hırçınlık, düşmanlık.. vb gibi hislerin karman çorman olduğu zamanlarda.
