"laiklik" diye yırtındıktan sonra, "din hiçbir şeye alet edilmemelidir." diye naralar attıktan sonra çatışmada asker ölünce o askere "şehit" sıfatı yüklemeleridir. hani dini karıştırmıyorduk? o asker bu durumda şehit falan olmaz. vatan için ölen bireydir.
kemalist karşıtı düşüncelern kendi egolarını tatmin etmek için, her siyasi grup ve ideolojide olması gereken doğruyu yanlışı ayırt etmek için yapılan toplantılardan, polemiklerdn ve varsayımlardan kendi çıkarlarına uygun düşen bir dizi kelimeleri bir araya getirerek oluşturdukarı eleştiri cümlesi. alt yapısı olmayan insanların
+aaa bunların hepsi böyle
-evet öyleler kardeşim bunlar batıcı yalakalar
+inanmıyorum bunlar ne biçim müslüman
-Allahın izniyle yıkacaz kalelerini vakit az kaldı üstad öyle diyor
+inşallah inşalah.... vb.
diye muhabbet kurdukları yanlış yönlendirildiklerini anlayamadıkları bir kuruluşun etkisinde kaldıklarıda söylenebilir.
çelişseydik değerlerimizle, yaşam şansın olmazdı bu ülkede.
sen ve seni sen yapanlar, en az bizim kadar vatandaşı olduğunuz için, atamın cumhuriyetinin huzur içinde atama da, atamın fikirlerini savunana da sövebiliyorsunuz.
batılı gibi yaşam tarzını benimserler lakin üretken değildirler, özgürlükten dem vururlar ama asla özgürlüğü bir başkası için istemezler. başkaları özgür olduğunda özgürlüklerini kaybedeceklerinden korkarlar.
objektif bir bakış açısı ve vakur bir analiz ile açık bir şekilde görülebilecek olan çelişki.
kemalistler "eğer atatürk olmasaydı x olurdu" şeklinde kurdukları cümlelerle aslında türk toplumunun bugünkü varlığını tek bir şahsa indirgemekte ve böylece bir toplum "onlara göre" varlığını tek bir şahsa borçlu olmaktadır. bu mantığa göre türk toplumu o derece aciz bir toplumdur ki "tek bir şahıs " çıkıp eylemde bulunmasa bugünkü varlığına sahip olmayacaktır. şimdi çelişki şurada yatmaktadır. bir toplumun hep üstün nitelikte olduğu söylenmekte hem de bugünkü varlığı tek bir şahsın varlığına indirgenmektedir. yani şu soruyu cevaplandırmak gerekli olmaktadır. bu nasıl asil üstün niteliğe sahip bir toplum ki varlığı tek bir şahsın varlığı ile sağlanmıştır? bugünkü varlığı tek bir şahsın varlığı ile sağlanmış bir toplumun üstün nitelikli olduğunu mu yoksa niteliksiz olduğunu mu düşünmek daha mantıklıdır?
demokrasi demokrasi diye meydanlarda ve sözlüklerde bağırmalarına rağmen kendi gibi düşünmeyenleri cahil gören, herşeyi sadece kendilerinin bildiklerini sanan, başka fikirlere zerre kadar saygıları olmayan mustafasız kemalsız yığınların oluşturmuş odukları kaabalıkların anarşisidir...
