olmayan nefrettir. Paşa, sadece Ortadoğu işlerine girilmemesini istemiştir miras olarak.
Aynı şekilde Paşa, Ortadoğu halklarına karşı emperyalistlerle işbirliğine de karşı çıkmış ve bundan da uzak durulmasını istemiştir.
Bu nefret falan değildir.
Şerif Hüseyin'in ölüm anlarını google'dan araştırın çakma islamcılar sizi...
ekle:
aha oğlu anlatmış:
"""
Müttefikler, daha doğrusu ingilizler demiş, babamı, Osmanlı idaresine isyan edip, imparatorluğun düşmanlarıyla işbirliği yapması karşılığında, kendisini, Hicaz Krallığına getirmek vaatlerini tuttular. Babam gerçi Hicaz Kralı oldu; fakat bir süre sonra Vahabiler kendisini düşürdüler. Kral Suud onun yerine geçti. Babam, ingilizlerin himayesi altında Kıbrıs'a yerleşti. Orada hastalandı, kendisini Amman'a aldım, uzun müddet hasta yattı, çok ıstırap çekti. Günün birinde, ikindi vakti, sarayın bandosu öteden beri âdet olduğu üzere, bahçede konser veriyordu. Hava sıcak, pencereler açıktı. Bir ara bando, hepimizin bildiği, izmir marşını çalmaya başladı. Babamın birçok eski hatıralarını hafızasında canlandırmasını önlemek için pencereyi yavaşça kapadım.
Babam seslendi:
"Evlat, neden o pencereyi kapıyorsun? izmir marşının bana eski günlerimi hatırlatmaması için değil mi? Ben velinimetine ihanet etmiş âsi bir kulum, günahım büyüktür. Kral olabileceğimi sandım, Tanrı beni sürgünlüğe düşürdü. Hasta oldum, buraya sığındım. Bırak, pencereyi aç, şu marşı dinleyeyim, duyduğum vicdan azabının şiddeti, o eski hatıraların canlanması ile büsbütün ağırlaşsın, ta ki Cenabı Hak bu günahkâr kulunu dünyada affederek, ahirette hesap gününde daha büyük cezadan korusun" dedi.
genelde türkleri arkadan vurdukları için, yapıları gereği hain olmaları,korkak olmaları, en ufak bir olayda ülkelerinden kaçıp savaşmadan terk edip bırakmalarından dolayı ve karaktersiz olduklarından mütevellid evet sevmiyoruz.