ne solcu olabilir ne sağcı, ne sosyalist ne de faşist. herşeyden biraz biraz ortaya çıkan açık büfe saçmalıkla ömrünü geçirir. aralarında çelişkisini farketmeyenler mutlu olurlar. (bkz: cehalet mutluluktur)
en temel çelişkileri, ki bu tün kemalist paradigmacığı* yerle bir eder, şudur:
"atatürk bizi kul olmaktan çıkardı, özgürleştirdi" dedikten sonra, en ala totaliter rejimlerde görülebilecek histerik bir tutumla, bir kul olmanın bütün gereklerini yerine getirmeleri. eğer biri kul olmaktan çıkmış ve bu nedenle atatürk'ü de eleştirmeye başlamışsa, tutarlı bir kemalist buna nasıl tepki vermelidir? tabii ki, "olabilir canım, atatürk'ün özgürleştirdiği birey bu, onu da eleştirebiliyorsa yapacak bir şey yok." peki kemalist ne yapar? "yobaz, "gerici", "cahil", "satılmış" yaftalarını birbiri ardına sıralar.
sorarsın, "hani kul olmaktan çıkmıştık? yine mi tüm eleştiri kanalları kapalı? eskiden padişahı ve gereksiz işlerin çarşıda pazarsa bal gibi eleştirebiliyordum. zira padişahın hukuku sadece sarayla sınırlıydı ve benim ancak kadı yargılayabiliyordu. senin nazarında adım "kul"du. şimdi atatürk'e ağzımı açtırmıyorsun, ağzını açabilenleri atatürk bir güzel topal osman'lara temizletiyordu, senin nazarımda adım "özgür". ne iş? ve cevaplar kemalist: "..."
kabul edin kemocanlar. siz asıl kulluğa, kemalist rejim önünüze kemikleri attıktan ve sizi bu yolla rejime angaje ettikten sonra ulaştınız. sizden ala kul yok. zira müslümanlar günah işleyebiliyorken, sizi dininiz tamamen kamusal alandan teşekkül olduğu için rahat rahat günah da işleyemiyorsunuz.
atatürk'ün halkçı olduğundan, halkın içinden biri olduğundan, köylü milletin efendisidir dediğinden hareketle tapınıcı cümleler kurmaları ama verilen resim üzerinden, aslında tam da köylü tipi tavuk yiyen tayyip'i eleştirip, hiç de köylü gibi olmayan ve arkasındaki uşaklarla dikkat çeken atalarını övmeleridir. tabi bu resim aynı zamanda atatürk'ün, "her şeyi öğrettim ama uşak olmayı öğretemedim" sözünü de* kendi kendine bir güzel kapak yapmış. ama ne yaparsın resmi tarih işte... ulusalcılara bu açıdan hem acır hem de büyük bir merhamet beslerim. bu kadar efsaneyle başa çıkmak, bunca saçmalığı gerçekmiş gibi sürdürmeye çalışmak zordur. sonuç olarak, biraz da 19 mayıs tipi endoktrinasyon araçlarıyla, zor olanı başarıyorsunuz.
atatürk saltanatı yıktı demelerine rağmen, çakır sultan kemal'in bal gibi saltanat tarzı resimleriyle övünmeleridir. bu tip resme sahip olmayan bir tane bile son dönem osmanlı padişahı var mıdır acep?
"rte kim atatürk kim, ne alaka lan bu karşılaştırma" diye itirazda bulundukları halde, zaman zaman* atatürk'e yöneltilen eleştirilere hemen rte'li bir versiyonla cevap vermeleridir. abi madem arada kıyaslanamayacak fark var, yapmayın bunu. yok haksızsam deki haksızsın.
atatürk'ün bizi kulluktan çıkarıp vatandaş yaptığından dem vurması ama "gençliğe hitabe" gibi gençliği, bireycliği, özgür yaşamayı bir kenera atıp, bireyi devlet idealleri karşısında bir "araç" olarak görmesi, bireyi basit bir rejim koruma makinası gibi görmesi, bireyi sürekli olarak aydınlatılması ve tehlikelerin farkında olması gereken hep eksik hep bilinçsiz, eidilgen ve devlet tarafından ayarkanabilişr bir saat olarak görmesi,
yani diyorum ki bal gibi de bireyi kul yapmasıdır.
daha dürüst bir isim, ziya gökalp kemalistlerin söyleme utandığını açık yüreklilikle haykırıyor:
