kemalistlerin toplum içerisindeki oranlarına göre oldukça yüksek oranda devlet organlarında temsil edilmeleridir.
ülkede onlarca farklı ideolojik kökene sahip ve ülkesini en az kemalistler kadar seven başka insanlar da olmasına rağmen, üst düzey devlet organlarına bakıldığında tamamının kemalistlerden oluştuğunu görüyoruz. ülkedeki her insanı ilgilendiren hayati konularda karar alınması sırasında bu insanların ideolojik kaygıları adaletten daha ağır basıyor ve bütün kararlar ona göre alınıyor. 367 kararı, 411 oyla kabul edilen kararın aym tarafından yetki gaspıyla iptal edilmesi ve belki yüzlerce irili ufaklı karar hep ideolojik kaygılarla alınmış kararlardır.
onlarca parti hakkında jet hızı ile kapatma davası açılıp sonuçlandırılmasına karşın chp'nin yasak olmasına rağmen yabancı bir vakıftan para aldığı belgelendiği halde, hakkındaki soruşturmanın sümen altı edilmeye çalışılması da bu duruma uyan bir örnek teşkil etmektedir.
burada bizim çocuklar refleksi öne çıkmaktadır. neticede hepimiz bu ülkenin çocuklarıyız ancak kemalistler öz evlat diğerleri üvey evlat muamelesi görüyorlar ve bu adalet sisteminde de büyük haksızlıklara neden oluyor.
kilit noktalardaki aşılmaz ve sarsılmaz kalelerinden dolayı da kemalistler ve partileri ilahi dokunulmazlık elde etmiş oluyorlar ve ulu orta her yerde dokunulmazlık kaldırılsın derken kendilerine sistemin vehmettiği bu ilahi dokunulmazlık'tan hiç bahsetmiyorlar. aslında baykal bana zaten dokunulmayacak ama diğerlerine rahat dokunulsun demek istiyor.
velhasılı herkes toplum içerisinde kabul gördüğü oranda devlette temsil edilmelidir. o zaman bakalım halkın seçtiği yöneticilere karşı bu kadar rahat darbe planları yapabilecekler mi veya yapanları savunabilecekler mi?
dtp pkk terörünü desteklediği gerekçesi ile kapatıldı ancak diğer yandan ergenekon terörünü açıkça destekleyen bir başka siyasi parti hakkında soruşturma dahi açılamadı. adalet herkes için aynı mekanizmaları işletmeli işte o zaman adaletin kestiği parmak acımaz diyebilelim.
zamanla ülkemizde demokrasinin oturması sayesinde gaspettikleri kesimlerin temsil haklarını kendilerine iade etmek zorunda kalacaklardır.
bir kesimin efendi diğer kesimin tebaa olması durumunun sürdürülemeyeceği kesinleşmiştir.
toplumun her kesimi devlette temsil edilmeli ki herkes bu devleti benimseyip sahiplensin. elbette kemalistler de temsil edilmeli ancak toplumda ne kadar yerleri varsa devlette de o kadar olmalı.
