mizah yapmanın, dalga geçmenin rahatlığından, hafifliğinden zerre kadar nasip almamış, sinirli ve gerilimli bir hâlde küfür ederken araya üç beş mizahi unsur kondurma mantığıyla yapılan esprilerin altındaki anlayıştır. pek komik ve yaratıcılık örneği olduğu söylenemez, çünkü kemalist mizah anlayışının en büyük espri örnekleri ç.ü.k. gibi kısaltmalar, "jet siki" gibi kelime oyunları, tayyip'i başörtülü olarak çizmek (aman ne komik!) vb. zirzopluklardır.
ılımlı islamcının, kendi aleyhine yapılan eleştiriyi mahkemeye verme geleneğini göz önüne alınca; dolayısıyla ılımlı islamcıların (ılımlı islamın amerikan işi islam anlayışı olduğunu söylemek gerek, islam deyince yaylarınız gevşemesin) bozuk espri anlayışları göz önüne alınınca; kemalistlerin espri anlayışı bunlarınkini 10 a katlar, gelişine voleyi çakar. kib.
bolca dini alet ederler. karikatür çizip ne var bunda ya hakaret yok ki alt tarafı bir karikatür derler. fakat kemalizme en ufak bir dokundurmada bulununca laiklik elden gidiyor koşun yetişin komşular havar havaaar! diye yaygarayı basarlar.
koyun resmini şakirt elbisesiyle giydirirler. anlatılmak istenen, körü körüne bir çobanın peşinden gittikleridir. bu yüzden buna hiçbir koyun yada şakirt gülmek istemez zoruna gider.
(bkz: fıkrasına gülünmeyen adam) al buna mı gülüyonuz la? sizin espriler daha güzel, "dema da yeaağğğ"
" dedim dedim inanmadınız bak şimdi ne oldi"
bunlar mı komik la davarlar? hiç adam olayım, sorgulayayım yok! neden o elbisenin içine "koyun" koymuşlar demek yok.
bu mu ulan komik anlayışınız şerefini siktiklerim?
sadece kendilerinin güldüğü ideolojik espriler. ama asıl komik olan bu tayfanın salih memecan'a "yandaş" falan deyip sert tepki göstermeleri. o zaman çok gülünç oluyorlar gerçekten.
